ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
در 1282 در اهواز تولد یافت. پدرش میرزا داودخان كه شغل منبرى داشت و به صدرالمتكلمین مشهور بود، فرزندش را براى علوم قدیمه به حوزههاى علمیه فرستاد و مقدماتى از فقه و اصول را فراگرفت و وارد مدرسه حقوق شد. پس از اخذ درجه علمى به خدمت قضا پرداخت و مدتى بازپرس و دادیار مشهد بود. بعد به ریاست دادگاه بیرجند منصوب شد و از آنجا به ریاست دادگسترى قوچان انتخاب گردید. چندى در آن سمت بود تا به وزارت دارایى رفت و ریاست دیوان محاكمات دارایى را به عهده گرفت. از عهدهى این كار خوب درآمد و پایههاى ترقى خود را استوار كرد. پس از مدت كوتاهى كه ریاست دادگاه جنحه تهران را داشت به ریاست دادگسترى خوزستان منصوب شد. چون جوان و جویاى نام بود خیلى گل كرد و داوطلب نمایندگى مجلس گردید. در دوره دهم رضاشاه دستور داد او را وكیل مجلس نمایند. به مجلس رفت و میخ خود را محكم نمود و در ادوار بعدى یعنى دورههاى یازده، دوازده و سیزده از وكلاى سرشناس و معروف مجلس بود. در دوره چهاردهم هم كه ایران در اشغال متفقین بود و انتخابات انجام گرفت وكیل شد. در ماجراى نبرد بین سید ضیاءالدین و مصدقالسلطنه خط سومى در مجلس به نام طبقه تحصیلكرده باز كرد و خود را داخل معركه نمود. پس از پایان مجلس چهاردهم نقابت بیكار شد. از قبل كارش كه وكالت دادگسترى بود عایدى كلانى نصیب او شد بطورى كه از ثروتمندان درجه اول به حساب مىآمد. در دوره هیجدهم بار دیگر وكیل مجلس شد و داعیه سناتور داشت ولى شاه با او میانهاى نداشت. در 1351 به هنگام بازگشت از چالوس گرفتار بهمن شد و در حالى كه پشت رل اتومبیل قرار گرفته بود بهمن اتومبیل او را زیر گرفت. با اینكه خانوادهاش در اتومبیل بودند ولى او وحشت كرد و در دم جان سپرد ولى خانواده نجات یافتند. زمانى كه وكیل مجلس بود با دختر ملك زاده آملى وكیل آمل ازدواج كرد و پشتوانه خود را محكم ساخت. پسرش در دوران دروازه تمدن بزرگ! مورد توجه قرار گرفت و به معاونت وزارت رفاه و مدیر عاملى سازمان بیمههاى اجتماعى منصوب شد.
