ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
فرزند اسعدالدوله ملاك بزرگ زنجان، متولد 292 ش است. تحصیلات خود را در دانشكدهى حقوق تهران انجام داد و درجهى لیسانس حقوق گرفت و در 1322 واردخدمات دولتى شد و به عضویت وزارت خارجه درآمد. ناصر ذوالفقارى چند سالى در وزارت امور خارجه به تصدى مشاغل مختلف مشغول بود و در دورهى پانزدهم از زنجان به وكالت رسید. در همین دوره با اعتبارنامهى دكتر حسن ارسنجانى مخالفت كرد تا اعتبارنامهى او رد شد. در ادوار شانزدهم و هفدهم نیز این سمت را براى خود حفظ كرد. در دوره هفدهم نیز این سمت را براى خود حفظ كرد. در دورهى هفدهم جزء فراكسیون جبهه ملى گردید و یكى از طرفداران پروپاقرص مصدق شد. البته منافع شخصى خان ایجاب مىكرد كه براى حفظ املاك وسیع خود در زنجان با حاكم وقت بسازد ولى پس از خاتمهى مجلس و كودتاى 1332 مورد بىمهرى قرار گرفت. چند سالى كارى به او ارجاع نشد و در وزارت امور خارجه شغل مشاورى داشت. ولى تدریجا مخالفتها را از بین برد و جاده را براى خود هموار ساخت. البته در خرداد 1334 به معاونت حسین علاء نخستوزیر برگزیده شد و همین سمت را در كابینهى دكتر منوچهر اقبال هم عهدهدار بود. سپس به شهردارى تهران انتخاب گردید. در این سمت خیلى خوب كار كرد. در سال 1340 در كابینهى دكتر على امینى، با عنوان وزیر مشاور، سرپرست اداره كل انتشارات و تبلیغات شد. پس از آن عنوانش در وزارت خارجه سفیر بدون سفارتخانه بود تا سرانجام بازنشسته شد. ناصر ذوالفقارى در جوانى با دختر منصورالسلطنه عدل پیوند زناشوئى بست.
