ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
سابقا نامش یدالله نظامى بود. از اهالى ساوجبلاغ و شهریار كرج، متولد سال 1262 ش است. در كودكى مختصر سوادى آموخت در حد خواندن و نوشتن و به كار كشاورزى مشغول شد. پدرش عبدالوهاب زارع بود و چند هكتار زمین زیر كشت داشت. پدر و پسر دست به دست هم دادند و تدریجا كشاورزى آنها توسعه پیدا كرد و سرى توى سرها درآوردند. در شهریار یدالله كدخدا شد و موقعیتى پیدا كرد و جزء مالكین كوچك منطقه گردید. در جریان تغییر سلطنت و انقراض قاجاریه، فعالیت داشت و به نفع سردار سپه دسته راه انداخت. این كارها موجب معروفیت او شد و در دورهى پنجم وكیل مجلس شد و مجموعا ده دوره وكیل مجلس بود آن هم وكیلى بىسروصدا و مطیع. دربارهى هیچ موضوعى سخن نگفت، هیچ وقت نطق قبل از دستور نكرد، فقط بىسروصدا به حفظ مقام و افزایش ثروت خود كوشید تا از مالكین عمده كرج شد. چندین آبادى خریدارى كرد. در مسائل كشاورزى و عمران و آبادى دهات به رضاشاه مشورت مىداد. چند ملك مرغوب در كرج براى خانوادهى پهلوى خریدارى نمود. بیست سال وكالت مجلس و نزدیكى به رضاشاه، او را متمول نمود و صاحب قدرت در منطقه شد ولى در دورهى پانزدهم رقیب سرسختى پیدا كرد و آن بهاءالدین كهبد بود. دو رقیب به هم افتادند. كهبد با حربهى پول توانست پیش ببرد ولى دهستانى اهل خرج كردن نبود. چون ده دوره مجانى وكیل شده بود، وكالت كرج را حق قانونى خود مىدانست. بعد از انتخابات، كهبد تلاش فراوان براى ابطال انتخابات به عمل آورد، بالاخره موفق شد اعتبارنامهى رقیب را در مجلس رد كند، ولى بار دوم باز كهبد توفیق یافت و به مجلس رفت. دهستانى یك دوره هم سناتور شد ولى براى ادامهى سناتورى عمر او وفا نكرد. وفاتش در 1336 اتفاق افتاد.
