ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
فرزند سلطان ابراهیم میرزا (مشكوهالدوله) و از نوادههاى دولتشاه میرزا فرزند فتحعلیشاه قاجار، در 1265 ش در كرمانشاه تولد یافت. پس از طى دوران كودكى تحصیلات خود را طبق معمول زمان آغاز كرد. ادبیات فارسى، عربى و ریاضیات آموخت و زبان فرانسه را به خوبى فراگرفت. چندى هم در اروپا به سیر و سیاحت و تحصیل امرار وقت كرد و در زمان حیات پدرش چند بار به نیابت حكومت منصوب شد. كار دیگر او ملكدارى و كشاورزى وسیع بود. در دوران سلسلهى پهلوى به علت قرابت سببى مورد توجه قرار گرفت و به مشاغل دولتى دعوت شد. در اوایل سلطنت رضاشاه، حكومت تهران را عهدهدار شد و چندى در آن سمت بود پس از آن به كومت بوشهر و سوءاستفادههاى مالى فرمانده لشكر كه منجر به قتل یكى از مالكین به نام ابراهیم فربود گردید، ابتدا وزیر دادگسترى وارد شیراز شد و رسیدگىهایى به عمل آورد، به سوءاستفادههاى فرمانده لشكر پى برد. در نتیجه رضاشاه سفرى به شیراز نموده فرمانده علت سهلانگارى و عدم اطلاع از اعمال فرمانده لشكر، از كار بركنار و توسط شهربانى توقیف شد. دولتشاهى چند سالى در زندان شهربانى به سر برد و توصیههائى برادرزادهاش كه همسر رضاشاه بود، مفید واقع نشد تا اینكه در شهریور 1320 از زندان آزاد گردید. دولتشاهى در زندان شهربانى ناظر بر اقدامات ادارهى سیاسى شهربانى نسبت به رجال بازداشتى بود. از اینرو محاكمهى عمال نظمیه كه در سال 1321 اتفاق افتاد، در محضر بازپرس و دادگاه و مشاهدات و مسموعات خود را بیان كرده و در روشن ساختن حقایق كمك بسیارى نمود. وى در دورهى پانزدهم مجلس شوراى ملى از كرمانشاه به وكالت انتخاب گردید و در دورهى شانزدهم، كرسى خود را در مجلس حفظ كرد. در دورهى هفدهم وكیل نشد و بعد از كودتاى 28 مرداد 1332 در ادوار هیجدهم و نوزدهم وكیل مجلس شوراى ملى بود. پس از اجراى قانون اصلاحات ارضى، وضع كشاورزى وى به هم خورد و از مخالفین دولت گردید. از اینرو او را به مجلس راه ندادند. در 1350 درگذشت. وى داماد میرزاهاشم آشتیانى بود.
