ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
متولد 1280 ش. پس از انجام تحصیلات متوسطه از طرف وزارت جنگ براى ادامه تحصیلات عالى به فرانسه اعزام شد و درجه دكترا در رشته داروسازى گرفت. پس از مراجعت به ایران در واحدهاى ارتشى به شغل دارو سازى پرداخت و درجات نظامى خود را تا سرهنگى دریافت نمود. سپس از نظام به دانشگاه انتقال یافت و به دانشیارى و استادى دانشگاه رسید و مدتى نیز ریاست دانشكده داروسازى دانشگاه تهران را عهدهدار بود. در 1329 كه رزمآراء به نخستوزیرى رسید دكتر مهدى نامدار را كه از هم كلاسیهاى او در مدارس سنلویى و دارالفنون بود شهردار پایتخت نمود. وى در شهردارى پایتخت براى حفر چند چاه عمیق در جنوب شهر اقدام كرد و خیابانى را كه از میدان شوش به شهر رى وصل مىشود مشجر نمود و نسبت به درختكارى سایر خیابانها نیز زحماتى كشید. دكتر نامدار مدتى نیز ریاست دانشگاه اصفهان را برعهده گرفت و در توسعه آن كوشش بسیار كرد. وى در یك حادثه رانندگى در 73 سالگى درگذشت. علاوه بر تسلط در رشته تحصیلى خود، یكى از صاحبنظران در صنعت تأثر محسوب مىشد. وى ناطقى زبردست و سخنگویى خوش محضر بود. به رانندگى عشق مىورزید و در سرعت غوغا مىكرد. متجاوز از هزار بار تصادف رانندگى نمود كه چند دفعه آن واقعا خطرناك بود. سرانجام فداى سرعت اتومبیلرانى گردید. وقتى شهردار تهران بود خواهرزاده دكتر اقبال را به زنى گرفت.
