ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
متولد 1286 ه.ق است. پدرش میرزا على میكده آشتیانى كه میكده تخلص شعرى او مىباشد. از اعضاء وزارت استیفا بود و جزء مستوفیان طراز اول قرار داشت، ضمنا جون مشرب تصوف داشت جزء دراویش نعمتاللهى محسوب مىشد. سلیمان نیز از پدر پیروى كرد و مشرب تصوب را پیشه خود ساخت. پس از تحصیلات آنروز به كار مالیاتى پرداخت و مدتها محصل مالیاتى بود. قبل از مشروطیت پدرش به علت كهولت از كارهاى مالیاتى كنار رفت و فرزندش را جانشین خود ساخت. سلیمان كه در كارهاى مالى تبحرى یافته بود به مقام مستوفىگرى رسید و مدتى هم در وزارت لشكر سررشتهدار كل بود و آن زمانى بود كه مستوفیان قدیمى به نفع فرزندان خود كنار مىرفتند. معتمدالسلطنه به نفع فرزند ارشدش وثوقالدوله و میرزا حسین وزیر دفتر به نفع فرزندش میرزا محمود عینالممالك (پدر دكتر متین دفترى) و همچنین میرزا محمد باقرخان به نفع سلیمان فرزندش كنار رفتند. بعد از مشروطیت، میكده وارد جرگه مشروطهخواهان شد و هنگامى كه محمد على میرزا مجلس را به توپ بست او ساكت ننشست و چند انجمن تشكیل داد و با مستبدین به مبارزه شدید پرداخت. پس از مدتى او را دستگیر و زنجیر بر گردنش انداختند و به زندان باغشاه بردند قصد هلاكت او را داشتند كه سرنگرفت. بعد از استبداد صغیر وثوقالدوله وزیر دارایى او را به معاونت خود برگزید. پس از مدتى به حكومت سلطانآباد منصوب شد و در انتخابات دوره سوم قانونگزارى از طرف نائین به مجلس آمد و در زمره وكلاء متنفذ بود. عمر مجلس سوم به مناسبت جنگ بینالملل اول كوتاه بود و با وجودى كه مستوفىالممالك اعلان بىطرفى ایران را كرده بود معالوصف كشور ما اشغال شد. متفقین قصد اشغال تهران را داشتند. مجلس تعطیل و وكلاء مهاجرت كردند. سلیمان میكده از رؤسا و كارگردانان مهاجرت بود و مدتى در كرمانشاه و بعد در استانبول توقف كرد و پس از پایان جنگ به ایران آمد. وثوقالدوله در 1295 ش كه نخستوزیر شد او را به معاونت وزارت داخله برگزید و تا سال 1299 در این سمت بود. در این سال در كابینه فتحالله اكبر به وزارت دادگسترى رسید و در كودتا نیز جزء توقیفشدگان قرار گرفت. بعد از كودتا چندى استاندار اصفهان و مازندران بود تا در 1311 درگذشت.
