ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
فرزند آقابالاخان سردار، در 1265 متولد شد. پس از انجام تحصیلات مقدماتى در مدارس دارالفنون و علمیه وارد مدرسهى صاحبمنصبى ژاندارمرى گردید و بعد از طى دورهى دو سالهى مدرسهى زبور افسر ژاندارمرى شد. تدریجاً مراحل ترقى را طى كرد. در 1306 با درجهى سرهنگ دومى ریاست بازرسى ژاندارمرى كل كشور با او بود. در 1316 با درجهى سرهنگى به معاونت كل ژاندارمرى منصوب شد و چندى بعد كفیل فرماندهى ژاندارمرى گردید. در 1318 رضاشاه ژاندارمرى كل كشور را منحل نمود، سازمان و واحدهاى آن ضمیمه ارتش شد. خسروپناه با ارتقاء به درجهى سرتیپى به ستاد ارتش منتقل شد و به ریاست ركن یكم منصوب گردید. پس از چندى ریاست ادارهى نظام وظیفه به او محول شد. در 1322 ریاست كل ادارهى شهربانى را عهدهدار گردید ولى در این سمت دیرى نپائید تا به ریاست ژاندارمرى منصوب شد. در اواخر سال 1324 در حكومت احمد قوام از شغل خود منفصل شد و قوام شخصاً آن سمت را بر عهده گرفت. در اواخر 1325 براى بار دوم ریاست ژاندارمرى را بر عهده گرفته و در فروردین 1326 به درجهى سرلشكرى ارتقاء یافت. در همان سال با حفظ سمت به ریاست دادگاهى منصوب شد كه سرتیپ درخشانى فرمانده لشكر سابق آذربایجان را به علت خیانت و تسلیم لشكر به پیشهورى، محاكمه مىكرد. سرتیپ اعتماد مقدم دادستان دادگاه براى متهم تقاضاى اعدام نمود ولى دادگاه او را به حبس ابد محكوم نمود. خسروپناه تا سال 1328 در سمت خود باقى ماند تا بازنشسته شد و در 1351 درگذشت. وى در جوانى از احمدشاه لقب عظامالسلطان گرفته بود و نام خانوادگى او ابتدا امیرسردارى بود كه از ترس رضاشاه آن را تغییر داد. فرزندان خسروپناه در ارتش به مقامات عالى ارتقاء یافتند.
