ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
در 1270 در شهر یزد متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتى تحصیلات حوزهاى را دنبال كرد و فقه و اصول و منطق و كلام و فلسفه را به طور كامل آموخت به طوریكه در جوانى سخنورى توانا و نویسندهاى پرقدرت شد. اقامت در یزد را براى خود كافى ندانست و به تهران رفت و با محافل سیاسى ارتباط یافت. در 1301 به اتفاق محمد فرخى یزدى روزنامه طوفان را دائر كردند. فرخى مؤسس و صاحب امتیاز بود و موسوىزاده مدیر مسئول و سردبیر. هنوز چند شماره از طوفان منتشر نشده بود كه سروصدا بلند شد و از انتشارات روزنامه جلوگیرى كردند. موسوىزاده از وزارت معارف امتیاز روزنامه پیكار را گرفت و آن را به جاى طوفان منتشر كردند. لحن بسیار شدید روزنامه موجب توقیف گردید و موسوىزاده امتیاز روزنامه قیام را گرفته و به اتفاق فرخى به تندروى پرداختند. در شمارهى سوم روزنامهى قیام، موسوى احمدشاه را زیر سؤال برده و او را مسؤول بدبختىهاى ممكلت دانسته بود. احمدشاه به مناسبت انتشار چنین مقالهاى از موسوىزاده به عدلیه شكایت كرد و یكى از شعب استیناف محاكمه را انجام داد و در نتیجه موسوىزاده محكوم به تبعید به یزد شد. موسوىزاده چندى در یزد باقى ماند و یك سال بعد به تهران بازگشت ولى در كار مطبوعاتى دخالتى نداشت. در 1306 به دعوت داور در عدلیه شغل قضائى گرفت. مدتى رئیس دادگسترى قزوین و زمانى رئیس دادگسترى كرمان شد. در 1316 به ریاست یكى از شعب استیناف تهران برگزیده شد و در اوایل 1321 به جاى مرحوم ضیاءالدین كیانورى به ریاست كل دادگاههاى دیوان كیفر رسید و در همان تاریخ محاكمه عمال نظمیه تحت ریاست وى آغاز شد و مدتى طول كشید. از همین محاكمه مجددا موسوىزاده به شهرت رسید و به مستشارى دیوان عالى كشور ارتقاء مقام پیدا كرد. در 1324 كه قوامالسلطنه به نخستوزیرى رسید موسوىزاده را استاندار تهران نمود و در ترمیم سوم كابینه خود او را به وزارت دادگسترى تعیین كرد و چندى بعد وزیر مشاور شد. در تأسیس حزب دموكرات با قوامالسلطنه همكارى نزدیك داشت و مدتى قائم مقام رهبركل بود. پس از سقوط قوام، موسوىزاده به عدلیه بازگشت تا اینكه در 1334 همان روزى كه قوام مرحوم شد او نیز درگذشت. موسوىزاده در سال 1322 از طرف نیروى نظامى متفقین به جرم ژرمانوفیلى بازداشت شد و قریب یك سال در اراك زندانى بود.
