ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
بازرگان معرف تهران، در 1282 تولد یافت. پدرش حاج عبدالحسین در تهران دكان خرازى داشت و به همین دلیل شغل خویش را جهت نام فامیلى انتخاب كرد. محمدرضا هم به دنبال كسب پدر رفت و در بازار تهران شهرتى بسزا یافت. تجارتخانه معتبرى دایر نمود و در رشتههاى مختلف به كسب و كار اشتغال ورزید و جزء اعیان و اشراف بازار تهران شد و مرجعیت یافت و سر از اتاق بازرگانى درآورد و مدتى هم رئیس اتاق شد. به طورى موقعیت پیدا كرد كه تمام بازاریان تحت سیطرهى او بودند. حسن خلق، صداقت و كارآئى بیشتر او را مورد توجه كسبه قرار داد. در انتخابات دورهى هیجدهم، وكیل مجلس شد و در دورهى نوزدهم هم این عنوان را پیدا كرد. دخول در امر سیاست، او را از حرفهى اصلىاش خارج نمود و كمتر به فكر ازدیاد مال و منال افتاد و در اثر چند فقره معاملات حساب نشده وضعش دگرگون شد و تاجر معروف و معتبر تهران ورشكست گردید. پس از ورشكستگى، سنگر مجلس را هم از او گرفتند و طلبكارها تحت فشارش قرار دادند. صلحاى قوم هرچه نشستند تا كار او را جمع و جور كنند، میسر نشد و هجوم مردم طلبكار روز به روز بیشتر مىشد. در چند پرونده حكم جلب صادر شد و سرانجام به زندان افتاد و مدتى بدین طریق گذرانید تا با دخالت عدهاى از تجار بیرون آمد ولى دیگر آن خرازى صاحب نفوذ نبود و با عسرت و تنگدستى زندگى مىنمود. در حدود سن 65 سالگى در سال 1346 در تهران درگذشت یا دق مرگ شد.
