ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
متولد 1282، فرزند میرشكار (از مالكین عمدهى زنجان) بود. تحصیلات خود را در تهران و اروپا انجام داد و در 1307 پس از تأسیس بانك ملى، وارد آنجا شد و مدارجى را در آن سازمان پیمود. بعد وارد بانك سپه گردید و سریعا در آن بانك ترقى نمود و سرانجام رئیس بانك سپه شد. در 1332 كه سپهبد زاهدى با آن وصفى كه همه مىدانند به نخستوزیرى رسید، با توجه به سوابق و دوستى زیادى كه با مقدم داشت و مدتى نیز در خانهى او به حالت اختفا مىزیست، او را به ریاست بانك ملى ایران برگزید. چند روز كه كابینه تشكیل شد و دكتر على امینى به وزارت دارائى رسید، با این انتصاب مخالفت كرد و مصطفى مقدم از ریاست بانك ملى كنارهگیرى نمود. در عوض بانك جدیدالتأسیس توسعهى تجارت خارجى را كه بعد به نام بانك تجارت خارجى معروف شد، به او دادند. دولت وقت اعتبارات كلانى در اختیار بانك گذاشت و مقدم هم ظاهرا براى توسعهى تجارت خارجى، اعتبارات و وامهاى كلانى به اشخاص داد، البته این وامها بدون دریافت حقالجعاله نبود. پس از سقوط سپهبد زاهدى و تبعید او به اروپا، خلافهاى مدیر بانك بلند شد، از جمله وام زیادى به بیوك قزوینى داده بود كه در حقیقت قابل وصول نبود. پروندهاى در این زمینه تشكیل شد و مقدم به عنوان تدلیس و اتلاف بیتالمال تحت تعقیب قرار گرفت و به زندان افتاد. چند سالى در زندان بسر برد. پس از استخلاص از زندان، از باقیماندهى دارائى خود زندگى مرفهى بنا نهاد. وى مالك قلعه حسن خان در كرج بود.
