ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
معروف به شیخالعراقینزاده، در 1267 در عراق متولد شد. پس از انجام تحصیلات مقدماتى وارد حوزهى علمیهى كربلا و نجف شد و علاوه بر تحصیل زبان و ادبیات فارسى و عربى، معالم و رسائل و فقه و اصول را نزد اساتید به خوبى آموخت و چندى نیز دروس خارج فقه و اصول را تلمذ نمود. در 1298 به اتفاق برادرش زینالعابدین رهنما، به ایران بازگشت و در محافل و مجالس سیاسى ایران رفت و آمد پیدا كرد. رهنما امتیاز روزنامهى ایران را گرفته، به انتشار آن مبادرت كرد. تجدد كه در آن تاریخ به شیخالعراقینزاده مازندرانى معروف بود، روزنامهاى به نام تجدد دائر نمود. در انتخابات دورهى چهارم مجلس شوراى ملى، شیخالعراقینزاده از سارى به وكالت انتخاب شد و از همان روزهاى اول، وكیل پرتلاش و فعال و جنجالى بود ولى تدریجاً راه خود را پیدا كرد و جزو طرفداران سردارسپه وزیر جنگ شد و در راه موفقیت او قدم برداشت. روزنامهى تجدد در 1302 در جهت سردارسپه انتشار یافت و یك هیئت تحریریه قوى كه همهى آنان نمایندهى مجلس شوراى ملى بودند، روزنامه را اداره مىكردند. آن عده عبارت بودند از: تدین، عدلالملك دادگر، سركشیكزاده، علىاكبر داور، شریعتزاده، مشاراعظم و دبیراعظم بهرامى. این روزنامه كه در آغاز تغییر و خلع سلطنت از قاجاریه تأسیس شده، ارگان فرقهى دموكرات مستقل ایران بود. شیخالعراقینزاده در دورهى پنجم مجلس شوراى ملى مجدداً از سارى به وكالت مجلس انتخاب شد و یكى از طرفداران پروپا قرص سردارسپه بود. در اسفند 1302 در روزنامهى خود قطعنامهاى را مشتمل بر چهار ماده انتشار داد كه عبارت بود از خلع احمد میرزا از سلطنت، تغییر قانون اساسى از طرف مجلس شوراى ملى، اجراى مفاد قطعنامه توسط حكام و اجراى مفاد قطعنامه به وسیلهى وكلاى مجلس. این قطعنامه كه مقدمهى خلع احمدشاه از سلطنت و تغییر رژیم از سلطنتى به جمهورى بود، با مخالفت سید حسن مدرس و عدهى زیادى از روحانیون روبرو شد و جنجال بزرگى در كشور پیش آورد كه سردارسپه ناچار شد تغییر رژیم را منتفى نماید. تجدد در دورهى پنجم مجلس شوراى ملى، از نمایندگان برجسته و از طرفداران انقراض قاجاریه بود و در این راه مجاهدت زیادى معمول داشت. پس از خلع احمدشاه و تفویض سلطنت به رضاخان، روزنامهى تجدد تعطیل شد و صاحب آن بنا به دعوت مرحوم علىاكبر داور، به خدمت قضا دعوت گردید و با رتبهى 9 قضائى، چندى رئیس استیناف كرمان و زمانى رئیس دادگسترى خراسان و مدتى مستشار دیوان كشور شد. در 1314 رضاشاه به عدهاى از رجال كشور بدبین شد و آنها را دستگیر و زندانى نمود، از جمله همین محمدرضا تجدد و برادرش زینالعابدین رهنما مدیر روزنامهى ایران و وكیل مجلس بود. چندى در زندان بسر بردند تا هر دو برادر به عراق تبعید شدند. پس از استعفا و خروج رضاشاه، هر دو برادر به ایران بازگشتند و مجدداً فعالیت سیاسى خود را آغاز نمودند. محمدرضا تجدد در 1320 در كابینهى محمدعلى فروغى، به معاونت وزارت فرهنگ انتخاب شد و چندى هم معاون وزارت دادگسترى بود تا در دورهى چهاردهم از سارى به وكالت مجلس شوراى ملى برگزیده شد. تجدد مردى دانشمند و باسواد بود. او با ترجمهى كتاب معروف الفهرست ابنندیم بغدادى از عربى به فارسى، خدمت فرهنگى و علمى بزرگى انجام داد. در 1352 در 85 سالگى در تهران درگذشت.