ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
فرزند معاضدالسلطنه، متولد 1298، فارغالتحصیل دانشكدهى ادبیات دانشگاه تهران. بعد از اخذ لیسانس در اداره كل انتشارات استخدام شد و سپس به وزارت دارائى رفت و مدارج ترقى را طى نمود. مدتى رئیس حسابدارى وزارت كار و چند سالى نیز ریاست حسابدارى وزارت امور خارجه را بر عهده داشت. در شهریور 1332 خزانهدار كل كشور شد و پس از چهار سال با حفظ سمت به معاونت وزارت دارائى رسید. در 1337 وزیرمختار اقتصادى ایران در آمریكا شد. در 1340 به تهران بازگشت و با سمت مشاور در وزارت امور خارجه اشتغال ورزید. در 1342 در كابینهى امیر اسداللَّه علم، به استاندارى فارس منصوب شد و پس از چهار سال توقف در فارس، با سمت استاندارى و نیابت تولیت عظمى به خراسان رفت و مدتى نیز در آنجا خدمت كرد. پیرنیا در استاندارى فارس و خراسان، منشاء خدماتى گردید؛ مخصوصاً براى شهرسازى و عمران و آبادى شهرها كوشش بسیار نمود. به وضع آستان قدس رضوى سر و صورتى داد. در 1350 جاى خود را به حسن زاهدى داد و از آن تاریخ به بعد در تهران به شغل آزاد اشتغال ورزید. در اواخر حكومت وى در خراسان، بین او و رئیس دولت اختلاف نظر حاصل شد. پیرنیا داوطلب نخستوزیرى بود و آشكار و نهان این خواستهى خود را بیان مىكرد و دیگران نیز این اختلاف را دامن مىزدند. بالاخره حریفش موفق شد و براى همیشه او را كنار گذاشت. پیرنیا مردى جدى، باسواد، خوشرو، در ظاهر متواضع و عوامفریب بود. در 1366 در آمریكا به بیمارى سرطان درگذشت.
