ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
حجتالاسلام سید محسن فرزند سید محمد باقر صدرالعلماء و داماد سید عبدالله بهبهانى در 1295 ه.ق در تهران متولد شد. طبق معمول آن روز پس از تحصیلات مقدماتى، علوم متداول زمان خود را در حدود سطح فرا گرفت و تدریجا در تهران اسم و رسمى پیدا كرد. پس از صدور فرمان مشروطیت در دوره اول مجلس شوراى ملى از طرف طلاب و روحانیون تهران به نمایندگى مجلس تعیین گردید. در همان موقع به موجب فرمانى كه صادر شد مظفرالدین شاه امتیاز روزنامهى مجلس را به او واگذار كرد و روزنامهى مزبور طبق فرمان شاه مىتوانست در تمام مسائل اظهارنظر كند و در حقیقت آزادى كامل داشت. سید محسن عملا در كار ادارهى روزنامه دخالتى نداشت و مدیریت آن با سید محمد صادق طباطبائى و سر دبیرى آن با ادیبالممالك فراهانى بود. بعد از قتل سید عبدالله بهبهانى میرزا محسن تقریبا جاى او را گرفت و مرجعیت كامل پیدا كرد و در كلیه امور دولتى و ملى مداخله داشت. با رجال و صاحبان قدرت نزدیك بود و در حل مشكلات مردم و دولت وزنه مهمى گردید و طبعا مورد حسد و بخل عدهاى قرار گرفت. در اواسط 1296 ش هنگامى كه میرزا محسن بر خر خود سوار و براى انجام فرائض مذهبى به مسجد مىرفت نزدیك منزل خود واقع در بازار تهران هدف گلوله قرار گرفته و چند تیر پیاپى به او شلیك شد و در دم جان سپرد. این قتل توسط كمیته مجازات طرحریزى و به مرحله اجرا درآمده بود. یك سال پس از قتل سید محسن و عدهاى بىگناه دیگر وثوقالدوله رئیسالوزارء دستور دستگیرى اعضاء كمیته مجازات را داد و عدهاى اعدام و عدهاى به حبسهاى طولانى محكوم شدند. سید محسن از باهوشترین روحانیون دوره خود بود و با وثوقالدوله محرمیت و دوستى نزدیك داشت.