ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
معروف به احیاءالسلطنه، فرزند محمدعلى خان تفرشى. در 1255 متولد شد. پدرش طبیب مجاز بود. او هم كار پدر را تعقیب كرد. مدرسهى پزشكى دارالفنون را به اتمام رسانید و سالى چند نیز در اروپا تحصیل طب كرد. بعد از مراجعت، در تهران مطب دایر نمود و ریاست چند بیمارستان دولتى را عهدهدار گردید. به علت حذاقت در حرفهى خود، خیلى زود در تهران معروفیت یافت و با رجال و اعیان و اشراف مجالست و حشر و نشر پیدا كرد. بعد از 1300 با علىاكبر داور و تیمورتاش كه از علمداران تغییر سلطنت در ایران بودند دوست شد، به حزب رادیكال پیوست، در دورهى پنجم از زنجان به وكالت رسید، یكى از آتشافروزان درجهى اول تغییر رژیم شد و براى سردار سپه یقهدرانى كرد. جریان جمهورى كه پیش آمد و سید حسن مدرس در صف اول مخالفان سردارسپه در مجلس سخن مىگفت، او براى خودشیرینى و جلب توجه بیشتر ارباب خود در مقام محاجه با مدرس برآمد و سیلى محكمى به گوش وى زد. این سیلى مردم ایران را آن چنان منقلب نمود كه در تهران و شهرستانها دستجات راه افتادند و به نفع مدرس تظاهرات دامنهدارى كردند. عدهاى از مورخین معتقدند همین سیلى باعث شكست جمهورى گردید. در دوران رضاشاه محبوبالقلوب بود و مشاغلى به او ارجاع مىشد. ریاست ادارهى كل احصائیه چند مدتى با او بود. زمانى هم به ریاست كل صحیه مملكتى منصوب شد. در آن تاریخ وزارت بهدارى هنوز دایر نشده بود و همان ادارهى كل صحیه مملكتى، كار وزارت بهدارى را انجام مىداد. بهرامى در دورهى نهم از خرمآباد وكیل شد. در 1319 درگذشت. از وى یك پسر و سه دختر باقى ماند.
