ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
از اهالى طالقان، متولد سال 1280. در جوانى در كسوت روحانیت بود و علوم قدیمه را تا حدى آموخت. بعد به مدرسهى حقوق و علوم سیاسى رفت و از آنجا فارغالتحصیل گردید. در سال 1304 وارد دادگسترى شد. مدتى رئیس محكمهى جزا بود. در 1312 به دادستانى تهران رسید. مجموعاً پنج سال دادستان تهران بود. دستگیرى و محاكمهى اصغر قاتل در زمان دادستانى او انجام گرفت. رئیس ادارهى نظارت و دادیار و مستشار دیوان عالى كشور شد. در 1327 به معاونت وزارت دادگسترى و در 1329 در كابینهى رزمآرا به وزارت دادگسترى معرفى گردید. و عدهى زیادى از قضات را تغییر داد، از جمله چند تن از رؤساى شعب دیوان كشور را به شهرستانها منتقل نمود منجمله عبدالعلى لطفى را. چون این تغییرات خلاف قانون اساسى بود، در این مقام مورد انتقاد شدید وكلاء مجلس قرار گرفت. دو بار او را استیضاح كردند، ولى رزمآرا به حمایتش برخاست و مادام كه حیات داشت، از او حمایت مىكرد. در دورهى چهارم سنا كاندیداى سناتورى تهران شد و به مجلس سنا راه یافت. در دورههاى پنجم و ششم نیز سناتور انتخابى بود. از 1354 دیگر كارى به او ارجاع نشد. روى هم رفته در دادگسترى از جملهى قضات خوشنام بود. در 1363 درگذشت.
