ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
معروف به نصیرالدوله، متولد 1249، فرزند عبدالوهاب آصفالدوله شیرازى. تحصیلات قدیم و جدید را در ایران انجام داد و چند سالى نیز در اروپا گذرانید و به زبانهاى خارجى آشنائى یافت. خدمات دولتى او از وزارت خارجه شروع شد و مدتها در سمتهاى مختلف خدمت مىكرد. در اوایل مشروطیت وزیرمختار ایران در بلژیك بود. در 1295 به معاونت و كفالت وزارت خارجه رسید و چند ماهى در آن سمت بود. در 1297 در كابینهى وثوقالدوله شوهرخواهر خود وزیر معارف شد. در 1305 بار دیگر در كابینهى حسن مستوفى این سمت را داشت. در انتخابات دورهى ششم از كرمان به نمایندگى مجلس شوراى ملى انتخاب گردید. مردى ادیب و كتابدوست بود. در دو نوبت كه به وزارت فرهنگ رسید، خدماتى در حد خود انجام داد و براى وزارت معارف نشریه درست كرد. در 1309 درگذشت. دكتر عیسى صدیق در كتاب یادگار عمر دربارهى او مىنویسد: «نصیرالدوله مردى بود متوسطالقامه، هوشمند، با چشمان ریزبین، نیك محضر، گشادهروى، فعال، معارفپرور، دقیق و مشوق علم و هنر.» وى در جوانى با دختر عبدالصمد میرزا عزالدوله برادر ناصرالدین شاه ازدواج كرد.
