ملیت : ایرانی - قرن : 0 منبع : ایران در عهد باستان
بلاش سوم را پسر بلاش دوم مىدانند. از سكههاى او چنین برمىآید كه او در 148 یا 149 میلادى بر تخت نشسته و تا 190 و یا 191 میلادى پادشاهى مىكرده است. بلاش در 161 م بر ارمنستان حمله آورد و پادشاه تحتالحمایهى روم را از آنجا بیرون كرد و الیوس سوریانوس Aeliu Severianus سردار رومى را شكست داد و از فرات گذشته به سوریه درآمد. در آغاز موفقیت با او بود، ولى كاسیوس Cassius كه از سرداران نامدار روم بود، به جنگ او آمد و بلاش را شكست داده سلوكیه را كه در كنار دجله بود تسخیر كرده بسوخت. و «آرتا كساتا» پایتخت ارمنستان را خراب كرد و پادشاه سابق آن را خواسته بر تخت آن كشور نشانید: پس از تسخیر سلوكیه تیسفون پایتخت اشكانى را بگرفت و قصر بلاش را با خاك یكسان كرد و آن شهر را غارت نمود (165 م). در این هنگام بیمارى وبا در بابل و بینالنهرین شیوع یافت و به تمامى مصر و آسیاى صغیر حتى اروپا سرایت كرد و كشتار عجیبى از رومیان نمود. رومیان بابل و قسمتى از بینالنهرین را تخلیه كردند، در این زمان ماركوس وروس Marcus - Verus سردار رومى به آذربایجان آمد و آن را تصرف كرد و لقب مدیكوس Medicus یعنى فاتح ماد گرفت. امپراطور روم در این زمان ابتدا آنتونیوس پرهیزكار Antonius Pius و سپس پسر خواندهاش ماركوس اورلیوس Marcus Aurelius جانشین او شد. نتیجهى جنگ روم و ایران این بود كه قسمت غربى بینالنهرین یا نصیبین جزو ممالك روم گردید. پس از اورلیوس پسرش لوسیوس اورلیوس كمودوس - AUrelius - Commodus Lucius به جاى او نشست. بلاش سوم قریب ده سال معاصر او بود. بیست و ششمین پادشاه اشكانى، (جل. 148 یا 149- ف. 190 یا 191 م.). این پادشاه سپاده رومى را در بینالنهرین عراق درهم شكست ولى سرانجام قسمتى از متصرفات ایران را در مغرب از دست داد.
