ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
نمایندهى مجلس، سناتور، وزیر، فرزند سردار ظفر بختیارى، متولد 1271. پس از انجام تحصیلات ابتدائى به اروپا اعزام شد. چند سالى در انگلستان تحصیل نمود. پس از مراجعت به ایران چندى در چهارمحال اقامت داشت. در دورهى پنجم نمایندهى ایل بختیارى در مجلس شوراى ملى گردید و عضو هیئت رئیسه شد. در ادوار ششم و هفتم و نهم كماكان نمایندگى در مجلس شوراى ملى را داشت. در 1312 وقتى سردار اسعد بختیارى وزیر جنگ كه در معیت رضاشاه جهت شركت در مسابقات اسبدوانى به گرگان رفته بود، دستگیر شد و به زندان انتقال یافت، ستارهى بخت تمام بختیارىها رو به افول گذاشت و دستور تعقیب و دستگیرى همهى آنها صادر شد. از امیرحسین ایلخان هم در مجلس سلب مصونیت شد و به زندان افتاد. چند سالى در زندان بود تا آزاد شد. ولى عملیات وى از دیدگاه مأمورین شهربانى مخفى نبود. پس از 1320 مجدداً وارد صحنهى سیاسى شد. در دورهى پانزدهم به وكالت مجلس شوراى ملى انتخاب گردید. در همان دوره نایبرئیس شد. در 1328 كه براى اولین بار مجلس سنا یا اعیان در ایران بوجود آمد، وى از خوزستان به سناتورى برگزیده شد. در 1329 كه قرار ازدواج محمدرضا پهلوى با ثریا بختیارى به قطعیت رسید، او همهكارهى خانوادهى عروس بود. ثریا وقتى از اروپا مراجعت كرد، به خانهى او وارد شد و شاه چند بار در خانهى او ثریا را ملاقات كرد. این ازدواج موقعیت ایلخان را استحكام بخشید و از مشاورین و نزدیكان شاه شد و براى غالب بختیارىها شغل و مقام گرفت. بعد از 1332 مدتى در كابینهى سپهبد زاهدى وزیر مشاور بود. مجدداً پس از دائر شدن مجلس سنا در آنجا عضویت یافت. در 1340 در یك حادثهى رانندگى در كرج درگذشت. مردى نسبتاً باسواد، متعین، خراج و سادهدل بود. چند ترجمه از انگلیسى از او باقى مانده است كه البته گفته مىشود با كمك دیگران ساخته و پرداخته شده است. یكى از فرزندان وى به نام ملكشاه چند دوره وكیل مجلس شد و در دربار محمدرضا پهلوى ریاست تشریفات را داشت.
