ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
در 1306 در اصفهان تولد یافت و از دبیرستان دارائى تهران دیپلم گرفت و به استخدام در وزارت دارائى درآمد. ضمنا تحصیلات خود را ادامه داد و درجه لیسانس در حقوق قضائى و دكترا در علم اقتصاد بدست آورد. از وزارت دارائى به دادگسترى منتقل شد. چند سالى مشاغل قضائى كوچك از قبیل عضو علىالبدل و دادیارى داشت. چون عدلیه را محل مناسبى براى رشد مادى و معنوى خود ندید، به سازمان برنامه منتقل شد و خود را داخل كارهاى مالى كرد. ترقیاتش خیلى سریع انجام گرفت. ظرف چند سال مدیر مالى سازمان برنامه شد. از طرف وزیر و مدیر عامل وقت سازمان، حق امضاء و تصمیم یافت. بدیهى است در این سمت دوستانى براى خود ذخیره نمود، مخصوصا چند مقاطعه كار و ثروتمند از حامیان او شدند. در 1341 به معاونت وزارت اقتصاد در امور گمركى رسید، چند سالى در آن پست بود، سر و صدائى بلند شد، او را بركنار ساختند و گمرك از وزارت اقتصاد منتزع و ضمیمه وزارت دارائى گردید. كیانپور پس از چندى به ریاست هیئت مدیره سازمان امور ادارى منصوب شد، بعد استاندار آذربایجان غربى گردید، از آنجا به استاندارى اصفهان رفت و بالاخره وزیر اطلاعات شد. وقتى مأموریت او در وزارت اطلاعات پایان یافت، به عدلیه فرستادندش و وزیر دادگسترى ایران شد. در وزارتخانهاى كه هنوز همدورههاى او دادستان و رئیس دادگاههاى درجه 2 و 3 بودند، خیلى از قضاوت دیوان عالى كشور متجاوز از سن وزیر، سابقهى قضائى داشتند. كیانپور به بنیاد دادگسترى لطماتى وارد كرد و تعداد زیادى از قضات در زمان او استعفا كردند و یا بازنشسته شدند كه تعداد آنها از چهارصد نفر تجاوز مىكرد. قوانین بدون مطالعهاى گذرانید، اختیارات دادگاههاى بخش را به شوراى داورى كه واجد صلاحیت نبود تفویض نمود، محاكمات غیابى را به دادگسترى ایران راه داد و به شخصیت قضات لطمه زد. البته بعضى از قضات نیز در این امر مهم همكارى داشتند مانند ناصر یگانه رئیس دیوان عالى كشور و احمد فلاح رستگار دادستان كل كه به اتفاق وزیر به بازدید دادگاهها به شهرستانها رهسپار مىشدند و وزیر آنها را هنگام بازدید، پست سر خود قرار مىداد و بدین ترتیب قوهى قضائیه را از حالت اصلى خارج ساخت. در وزارت اطلاعات به لغو امتیاز مجلات و روزنامهها دست زد و قریب یكصد روزنامه و مجله در زمان او تعطیل شد. هتلهاى وزارت اطلاعات را به ثمن بخس به صاحبان قدرت به اجاره واگذار نمود. پروندهسازى در وزارت دادگسترى به اوج اعلى رسید. در اواخر داراى زندگى مرفهى شده بود. در 1358 به جوخهى آتش سپرده شد.