ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
از فارغالتحصیلان مدرسهى نظام مشیرالدوله. در 1300 براى ادامهى تحصیل به اروپا اعزام شد و از دانشگاه فونتنبلوى پاریس در رستهى توپخانه تخصص گرفت. بعد از مراجعت به ایران پس از طى درجات نظامى به ریاست ستاد لشكر اول منصوب شد. پس از آن فرمانده تیپ توپخانه گردید. در این سمت بین او كه افسرى تحصیلكرده بود و فرماندهاش سرلشكر بوذرجمهرى كه افسرى بىسواد بود مناقشاتى درگرفت. بوذرجمهرى از او به رضاشاه شكایت برد و وى را متهم كرد كه خیالاتى در سر دارد و ممكن است وجود او در ارتش خطراتى به بار آورد. شاه كه به این مسائل حساسیت كامل داشت، دستور داد وى را منعزل و از ارتش اخراج نمودند. او بلافاصله در چهارراه حسنآباد، ضلع شمال شرقى، مغازهى خواروبارفروشى دائر كرد و به سبك سوپرماركتهاى فرانسه كالاهاى مورد نیاز مردم را تدارك مىدید. بعد از شهریور 1320 كه اوضاع دگرگون شد، به ارتش دعوت شد و به او درجهى سرتیپى دادند. ابتدا مدیر دروس دانشگاه جنگ، سپس رئیس ركن سوم ستاد ارتش و بعد معاونت ستاد را عهدهدار گردید. مدتى كوتاه نیز فرمانده دانشكدهى افسرى بود. مجدداًً به معاونت اول ستاد ارتش منصوب شد و سالها در آن سمت انجام وظیفه مىكرد. چندى نیز فرماندار نظامى و رئیس توپخانهى ارتش و معاون وزارت جنگ بود. چون نتوانست با رزمآرا در ارتش همكارى كند، بازنشسته شد.
