ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
معروف به فهیمالدوله، فرزند حسینقلى مخبرالدوله دوم، متولد 1297 ه.ق است. پس از انجام تحصیلات مقدماتى در تهران به اروپا رفت و در رشتهى حقوق و علوم سیاسى دانشنامه گرفت، قبل از مشروطیت به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. مشاعلى را در خارج متصدى شد. در انتخابات دورهى اول از طرف مجلس وكیل شد، بعد به وزارت داخله انتقال یافت و به ترتیب رئیس دفتر و رئیس ادارهى كارگزینى شد تا اینكه به ریاست تشریفات وزارت امور خارجه رسید. بعد به معاونت آن وزارتخانه منصوب شد. در كابینه سپهدار اعظم كفالت وزارت خارجه با او بود كه چند روز قبل از كودتا استعفا داد. در 1302 در كابینهى مشیرالدوله مدتى به وزارت پست و تلگراف و تلفن منصوب گردید، مدتى نیز وزیر مختارى ایران را در سویس عهدهدار بود. در جشن هزاره فردوسى كه با شركت مستشرقین و بزرگان علم و ادب دنیا در 1313 برگزار شد، فهیمالدوله میهماندارى و تشریفات خارجى را عهدهدار بود و گویا به خوبى از عهده انجام این مهم برآمده و رضاشاه او را تقدیر نمود. بعد از شهریور 1320 به استاندارى اصفهان رسید و مشكلات موجود از اشغال ایران و قحطى و كمبود مواد غذائى را نتوانست تأمین كند. از اصفهان به استاندارى كرمانشاه مأمور گردید. چند سالى نیز در آن استان زیست تا سرانجام در 1328 درگذشت. مخبرالسلطنه هدایت عموى وى با او مناسباتى نداشته و در بعضى از یادداشتهاى خود از او انتقاد نموده است.
