ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
كوچكترین فرزند ذكور «سردار عشایر- صولتالدوله»، در 1296 در شیراز متولد شد. تحصیلات خود را در فارس انجام داد. در 1311 كه پدرش وكیل مجلس به زندان افتاد و چند ماه بعد درگذشت و برادرش ناصر كه در تهران تحتنظر پلیس بود موجب گردید خانوادهى آنها به تهران انتقال یابند و كلیهى املاك آنها از طرف دولت به ثمن بخس به ابوطالب شیروانى واگذار و فروخته شد. خسرو تا شهریور 1320 در تهران مىزیست. پس از استعفا و خروج رضاشاه از ایران، قشقائىها به فارس میان ایل خود بازگشتند و نیروئى در مقابل دولت تشكیل دادند دولت ناگزیر املاك آنها را پس داد ولى ایلات جنوب آرامش منطقه را سلب نمودند. سرلشكر جهانبانى مامور اعادهى امنیت در فارس شد و پس از مذاكرات مفصل با برادران قشقائى كنار آمد. در 1324 پس از سقوط آذربایجان و تشكیل حكومت خودمختار در آن استان، فارس هم به جنبش درآمد و تقاضاى استقلال داخلى نمود و خواستههاى زیادى را عنوان كرد كه از جمله خروج وزراء تودهاى از كابینه بود. قوام نخستوزیر وقت، سرلشكر زاهدى را مامور فارس كرد. پس از مذاكرات اصلاحى و دادن وعده و وعید، فارس آرام گرفت. در انتخابات دورهى پانزدهم، قوامالسلطنه سه كرسى مجلس را در فارس به برادران قشقائى واگذار كرد و خسرو از فیروزآباد به وكالت رسید. در انتخابات دورهى شانزدهم مجددا از فیروزآباد انتخاب شد. خسرو در این مجلس خود را به دكتر مصدق نزدیك كرد و از طرفداران ملى شدن صنعت نفت شد. وقتى كمیسیون خاص نفت تشكیل شد، خسرو به عضویت كمیسیون درآمد و جزو هیئت رئیسه شد. پس از ملى شدن نفت و نخستوزیرى مصدق، به عضویت هیئت مختلط نفت انتخاب شد و تحقیقا از طرفداران پروپاقرص نهضت ملى گردید. در انتخابات دورهى هفدهم، مجددا از فیروزآباد وكیل شد و جزو یاران نزدیك جبهه ملى بود. همه جا با مصدق همراهى داشت و در تمام جریانات به نفع مصدق قدم برمىداشت. خسرو قشقائى در زمرهى 27 وكیلى بود كه در تیرماه 1332 از نمایندگى مجلس استعفا داد و حتى استعفاى برادرش محمدحسین قشقائى را كه در سوئیس بسترى بود، به مجلس اعلام كرد. روز 28 مردادماه 1332 خسروقشقائى به فارس بازگشت و به اتفاق برادرش ناصر، به میان ایل خود رفته نسبت به مسلح كردن آنها اقدام نمود تا در مقابل كودتاگران ایستادگى كند. زاهدى به علت روابط دیرینهاى كه با آنها داشت، على هیئت را با سمت استاندار به فارس اعزام نمود و آنها را از این كار برحذر داشت. خسرو و ناصر از همانجا به اروپا رفتند و حق ورود به ایران از آنها سلب شد. در شورش عشایر فارس كه در 1342 به دنبال اجراى قانون اصلاحات ارضى بوجود آمد، دست آشكار و پنهان ناصر و خسرو دیده مىشد. روىهمرفته تبعید خسرو 25 سال به طول انجامید. در نیمهى دوم 1357 به ایران بازگشت و مبارزهى خود را آغاز نمود. خسرو قشقائى بعد از انقلاب به علل خاصى كه مبارزه با جمهورى اسلامى بود، بازداشت و مدتى در زندان بود و سرانجام ضمن یك افشاگرى، وابستگى خود را به سیاست خارجى اعلام كرد و پس از چندى به جوخهى آتش سپرده شد.
