ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
فرزند عباسقلى، در 1294 در تهران تولد یافت. پس از انجام تحصیلات متوسطه وارد دانشكدهى حقوق گردید و در رشتهى علوم سیاسى لیسانس گرفت و به خدمت در وزارت امور خارجه درآمد و تدریجا مراحل شغلى را در آن وزارتخانه پیمود. چندى رایزن سفارت ایران در پراگ و مدتى رایزن در برن بود. در تهران ریاست چند ادارهى مهم از جمله ادارهى تشریفات به عهدهى او قرار گرفت. در سال 1335 مقام وزیرمختارى گرفت و یك سال بعد سفیركبیر ایران در سوئیس گردید. بعد از سوئیس سفارت كبراى ایران در ژاپن به عهدهى او واگذار شد. پس از پایان ماموریت به تهران احضار شد و شاه ریاست كل تشریفات دربار را به عهدهى او قرار داد. هرمز قریب مدتى طولانى در آن سمت بود و تدریجا در تمام شئون ریشه یافت و به فكر جمعآورى پول افتاد. چند تن از بازرگانان را مورد حمایت خود قرار داد و مشكلات آنها را با دولت حل و فصل مىكرد و عنداللزوم از شاه به نفع آنها دستور مىگرفت. در گرفتن نشان براى اشخاص و القاب و عناوین محض رضاى خدا قدم برنمىداشت. عجولانه و بىباكانه براى پر كردن جیب خود تلاش مىكرد. بالاخره اقدامات و تندروىهاى او به گوش مقامات عالیه كشور رسید. سرانجام در سال 1356 او را به سفارت ایران در رم منصوب نمودند، لیكن وقتى از مركز دور شد اعمال بدش را به نمایش گذاشتند و كاملا به هویت او و اعمالش پى برده شد. هنوز دو سه ماهى در رم در مقام سفارت مستقر نشده بود كه از كار بركنار و به تهران احضار گردید و شایع بود تحت تعقیب قرار خواهد گرفت. در همان سال به هر نحوى بود از ایران خارج شد ولى نتوانست تمام دارائى خود را به خارج منتقل سازد.
