ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(س چهاردهم ق)، شاعر، مترجم و روزنامهنگار. در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در مدرسهى ناموس و تحصیلات عالى را در دانشسراى عالى و دانشگاه تهران، در رشتهى ادبیات فارسى، به پایان رساند. شمسالملوك به زبانهاى فرانسه و انگلیسى و عربى آشنایى داشت و رسالهى دكتراى خود را دربارهى «ادبیات غنایى» در 1322 ش نوشت. او مطالعات خود را رشتهى تعلیم و تربیت در دانشگاههاى كانادا و آمریكا تكمیل نمود. وى مدتى سرپرستى ماهنامهى «زندگى روستایى» را به عهده داشت. مصاحب در شعر توانا بوده و پنج هزار بیت شعر سروده ولى دیوانش چاپ نشده است. در تذكرهها قطعههایى از او آمده است از جمله: «هدیهى مادر»، «چنگ گسسته» و «یار مهربان». برخى از مشاغلى كه وى عهدهدار آنها بود عبارتند از: ریاست چند دبیرستان دخترانه در تهران، مشاور وزیر آموزش و پرورش در امر مبارزه با بىسوادى و معاونت وزارت آموزش و پرورش. از آثار ترجمهى وى: «افسانههاى شیرین»؛ «باغ اسرارآمیز»؛ «بعد از باسوادى»؛ «در انتظار مادر شدن»؛ «سادهنویسى در زبان فارسى»، كلیاتى در فن سهولت كلام؛ «سرزمین و مردم اسپانیا»؛ «غرور و تعصب».[1] ادیب، دانشمند و سیاستمدار فرزند دكتر على محمد مصاحب در 1292 در تهران تولد یافت. پس از انجام تحصیلات مقدماتى و متوسطه وارد دانشكده ادبیات تهران شد و در رشته ادبیات و زبان فارسى با احراز رتبه اول لیسانس گردید. در همان سال دوره دكتراى ادبیات در دانشگاه تهران تأسیس شد و وى جزء معدود دانشجویانى بود كه واجد شرایط براى ورود به دوره دكترا تشخیص داده شد و دوره دكتراى ادبیات را در 1318 پایان داد و رساله دكتراى او در 1322 با قید عالى به تصویب رسید. چندى نیز به امریكا و كانادا براى تكمیل تحصیلات مسافرت نمود. مصاحب خدمات ادارى خود را از فرهنگ آغاز كرد، چندى دبیر بود بعد ریاست چند دبیرستان مهم تهران مانند دبیرستانهاى «پروین»، «شاهدخت» و «نوربخش» به او سپرده شد. از دیگر مشاغل او در فرهنگ كشور ریاست اداره تعلیمات متوسطه و تربیت معلم و فرهنگ روستائى است. در 1342 در مغز او سوداى سیاست پیش آمد و كاندیداى نمایندگى مجلس شد، ولى توفیقى نیافت. سوراخ دعا را پیدا كرد و سراغ مقام بالاترى را گرفت و داوطلب نمایندگى مجلس سنا گردید. چون براى آن كار شرایط لازم را نداشت براى او شرط صورى درست كردند و به او ابلاغ معاون وزارت فرهنگ دادند. یك روز بعد فرمان سناتور انتصابى او صادر شد. وى مجموعا 17 سال مقام سناتورى داشت. علاوه بر آن ریاست قسمت فرهنگى بنیاد پهلوى هم با او بود و در این سمت اختیارات زیادى داشت. وى شاعر و نویسنده است و قسمتى از نوشتههاى خود را به چاپ رسانیده ولى ارزش ادبى زیادى ندارد. مصاحب چندى در وزارت فرهنگ مجله زندگى روستائى را انتشار مىداد و در رادیوى ایران هم برنامههائى تحت نظر او تهیه مىشد. در 1376 در تهران درگذشت.