ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
معروف به مشارالسلطنه، متولد 1248، از تحصیلكردههاى اروپا است كه در رشتهى حقوق و علوم سیاسى درس خوانده و وارد وزارت امور خارجه شده است. با شادروان مشیرالدوله و موتمنالملك دوستى نزدیك داشته و ترقیات او مدیون آن دو نفر است. در وزارت خارجه ریاست ادارات مختلف و چند ماموریت خارج به عهدهى او واگذار شد. مدتى معاون وزارت مالیه و معاون وزارت عدلیه را داشت. در دورهى سوم وكیل مجلس شد. میرزا حسن مشیرالدوله در 1293 براى اولیه دفعه از طرف سلطان احمدشاه به ریاست وزرائى رسید، در كابینهى خود پست وزارت مالیه را به مشارالسلطنه واگذار كرد. در 1296 مستوفىالممالك نیز در كابینهى خود همان سمت را به او داد. در كابینهى صمصامالسلطنه بختیارى، وزیر پست و تلگراف بود. در ترمیم همان كابینه به وزارت خارجه منصوب شد. در 1299 در زمامدارى دوم مشیرالدوله همچنان وزارت خارجه را بر عهده داشت. در كودتاى 1299 از طرف حكومت وقت بازداشت و به زندان افتاد و در تمام مدت حكومت سید ضیاءالدین با عدهى زیادى از رجال و افسران در زندان به سر مىبرد. پس از سقوط سید ضیاءالدین و نخستوزیرى قوامالسلطنه در 1300 سه كابینه تشكیل داد كه در هر سه كابینه، مشارالسلطنه عضویت داشت و به ترتیب وزیر پست و تلگراف، وزیر عدلیه و وزیر خارجه بود. در 1301 در نخستوزیرى دوم قوامالسلطنه، وزارت عدلیه برعهدهى او قرار گرفت. قدیمى نوائى مردى تحصیلكرده و آرام بود و به زبان فرانسه آشنائى كامل داشت و پس از الغاء القاب، نام «قدیمى نوائى» را براى خود انتخاب كرد. فرزندان وى نیز از پدر تبعیت كردند و به خدمت وزارت خارجه درآمدند. فرزند ارشد او حیسن مدتها سفیركبیر و از روساى وزارت خارجه بوده است. دختر مشارالسلطنه همسر اعتلاءالملك خلعتبرى بود. وفات او در 1314 اتفاق افتاد و در مقبرهى خانوادگى واقع در امامزاده صالح تجریش مدفون است.
