ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
در 1267 در باكو تولد یافت. پس از انجام تحصیلات مقدماتى و متوسطه به پطرزبورگ رفت و دانشكدهى حقوق و علوم سیاسى را پایان برد و درجهى دكترا گرفت و به مسقطالراس خود بازگشت و به وكالت دادگسترى پرداخت. در همان موقع با دختر زینالدین تقىاف صاحب چاههاى نفت قفقازیه ازدواج كرد و موقعیت خاصى در قفقاز پیدا نمود و از مشاهیر و رجال آن كشور شد. هنگامى كه انقلاب روسیه آغاز شد و چند منطقه در قفقازیه استقلال پیدا كردند، قاسمزاده كاندیداى ریاست جمهورى بود. وقتى لنین زمام امور را در دست گرفت، جمهورىهاى قفقازیه را به هم ریخت و اموال سرمایهداران را مصادره نمود و آنها را به زندان افكند، از جمله پدرزن قاسمزاده از گرسنگى در زندان درگذشت. قاسمزاده به اتفاق همسر خود مدتى در مخفىگاه بود، بعد به هر كیفیتى بود فرار كرد و خود را به فرانسه رسانید و مجددا تحصیلات حقوقى خود را ادامه داد و از دانشگاه پاریس درجهى دكتراى حقوق دریافت نمود. در 1310 با قبول تابعیت به ایران آمد و معلم فرانسه در مدارس دولتى و ملى شد. در 1313 كه دانشكدهى حقوق به طریق اروپائى تشكیل شد، او را به استادى دعوت كردند، ابتدا زبان فرانسه و روسى تدریس مىكرد، بعد استاد حقوق اساسى شد و در وزارت امور خارجه مقام مشاورى حقوق گرفت. در 1321 با راى شوراى استادان به ریاست دانشكدهى حقوق و علوم سیاسى و اقتصادى برگزیده شد. در 1323 محمد ساعد مراغه نخستوزیر وقت، او را براى وزارت دادگسترى دعوت به كار كرد. براى قبول چنین پستى، چند روز مهلت خواست. سرانجام نامهاى به ساعد نوشت بدین مضمون كه من قادر به ادارهى منزل خود نیستم چگونه مىتوانم دستگاه قضائى ایران را حفظ كنم و با این ترتیب از قبول پست وزارت سرباز زد. ولى حقیقت مطلب غیر از این بود. به موجب قانون اساسى وقت، كسى مىتوانست قبول وزارت نماید كه مسلمان و ایرانىالاصل باشد در حالى كه او ایرانىالاصل نبود. در 1328 كه براى اولین بار مجلس سنا تشكیل شد، به سمت سناتور انتصابى تبریز تعیین شد. در دورهى دوم نیز این سمت را عهدهدار بود. در 1338 در سن 71 سالگى در تهران درگذشت. قاسمزاده یكى از حقوقدانان برجستهى ایران بود. در تنظیم معاهدات بینالمللى و كنفرانسهاى جهانى مداخله داشت و همواره وزارت امور خارجه از اطلاعات وسیع حقوقى او استفاده مىكرد. داراى تالیفات متعددى است از جمله كتاب در روسیه و داردانل به زبان روسى و حقوق اساسى فرانسه به زبان فرانسه و بالاخره حقوق اساسى ایران به زبان فارسى كه در دانشگاه تدریس مىشد و چندین نوبت تجدید چاپ شد. غالب نویسندگان حقوق اساسى در ایران از كتاب وى الهام گرفتهاند.
