ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
فرزند عبدالمجید میرزا فرمانفرما و برادرزادهى عبدالحسین میرزا فرمانفرما است. وى جزء اولین دسته از محصلین ارتشى است كه به اروپا اعزام گردید و دانشكدهى نظامى سنسیر را طى نمود. بعد از مشروطیت وارد قزاقخانه شد و در 1300 سرتیپ و به عضویت شوراى عالى نظام منصوب گردید. در 1311 بعد از بركنارى رضا افشار از وزارت طرق، به كفالت آن وزارتخانه منصوب شد و مدتى آن وزارتخانه را اداره مىكرد. در 1315 به فرماندهى ژاندارمرى كل كشور رسید و تا 1318 در آن سمت باقى ماند تا پس از انحلال ژاندارمرى در آن سال به ریاست دادرسى ارتش برقرار شد. بعد از شهریور 1320 پس از بیست سال توقف در درجهى سرتیپى، درجهى سرلشكرى گرفت. مدتى هم فرمانده نیروى هوائى بود. در 1328 پس از تشكیل مجلس سنا، به سناتورى رسید و این سمت را دو دوره حفظ نمود. وفات او در 1338 اتفاق افتاد و حینالفوت 75 سال داشت. افسرى تحصیلكرده و آرام و رجلى دانشمند بود. به چند زبان خارجى آشنائى داشت. قبل از انتخاب نام فامیلى فیروز براى خود، لقب ناصرالدوله داشت. سرلشكر فیروز چند سال قبل از مرگ كلیه املاك خود را در اراك براى تاسیس بیمارستانى در كرمان وقف نمود. همچنین كتابخانهى بزرگ خود را كه متجاوز از شش هزار جلد كتاب به زبانهاى فرانسه و انگلیس و عربى و فارسى بود، به كتابخانه مجلس شوراى ملى بخشید. در میان كتب اهدائى، چند كتاب خطى نادر موجود بوده است.
