ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
فرزند ملا احمد، متولد 1283 در هشترود آذربایجان. تحصیلات خود را در رشتهى حقوق و معارف اسلامى انجام داد و وارد خدمات قضائى شد. مراحل قضائى را تا دادیارى دیوان عالى كشور طى كرد. در 1340 در دورهى بیستم مجلس شوراى ملى از تبریز به نمایندگى مجلس انتخاب شد، ولى عمر این مجلس كوتاه بود، چند ماهى بیشتر دوام نكرد و منجر به انحلال آن شد. در دورهى بیست و یكم مجدداً از تبریز كاندیداى نمایندگى شد و چون كنگرهى دولتى موسوم به كنگرهى آزادمردان و آزاد زنان او را كاندیدا نكرده بود، وى را به تهران احضار نمودند. به محض رسیدن به مركز به سمنان تبعید شد، ولى چند روزى از تبعیدش نگذشته بود كه او را محترمانه به تهران خواستند و امیر اسداللَّه علم رئیس دولت وقت سناتورى آذربایجان را به او پیشنهاد كرد. اما او براى وكالت در مجلس شورا اصرار ورزید و رئیس دولت بر سناتور شدن او. افتخار هشترودى مشكل خود را در میان گذاشت و گفت براى سناتور شدن شرایط لازم را ندارد. باید در سمت رئیس شعبهى دیوان عالى كشور باشد تا بتواند مقام سناتورى را احراز كند. امیر اسداللَّه علم هم به صراحت اظهار كرد كسى كه مىخواهد شما را سناتور كند شرایط لازم را هم ایجاد خواهد نمود. شما به دادگسترى بروید، دستور لازم را به وزیر خواهم داد. افتخار هشترودى به دادگسترى مراجعه كرد. قبل از ملاقات وزیر، حكمى به او ابلاغ كردند و به مستشارى دیوان عالى كشور منصوب گردید. بعد از ملاقات وزیر حكم دیگرى به او دادند و رئیس شعبهى دیوان عالى كشور شد. به این ترتیب شرایط لازم را برایش ایجاد كردند. البته این تمهیدات فقط براى او نبود، بلكه براى عدهاى بود كه مىخواستند با واگذار كردن مشاغل صورى بدانها، شرایط سناتور شدنشان را فراهم آورند. مثلاً خانمى را به نام زهرا نبیل از آشپزخانه بیرون كشیدند، ابتدا به او مقام معاونت وزارتخانه دادند و بعد سناتورش كردند. با این همه تمهیدات، افتخار هشترودى بیش از یك سال در سنا نبود كه سرطان حنجره او را از پاى درآورد و در 60 سالگى درگذشت.