ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران
سال تولد: 1291 فوت: 1377 مناصب: نخستوزیرى از سال 1338 تا 1340 و در سال 1357؛ سناتور و رئیس مجلس (در دورههاى متوالى)؛ مدیر عامل بنگاه آبیارى (كابینه قوامالسلطنه)؛ معاون و سپس وزیر راه (كابینه رزمآرا)؛ عضویت شوراى عالى سازمان برنامه (كابینه علاء)؛ مدیرعامل سازمان برنامه (كابینه زاهدى)؛ نیالت تولیت بنیاد پهلوى مشاغل افتخارى: رئیس اطاق صنایع و معادن، عضو هیئت امناء دانشگاه پهلوى شیراز و دانشگاه صنعتى آریامهر، عضو هیئت امناء دانشگاه ملى تهران، رئیس هیئت مدیره شركت ملى نفتكش ایران و رئیس هیئت مدیره بانك توسعه صنعتى و معدنى ایران، عضو هیئت مدیره سازمان شاهنشاهى خدمات اجتماعى و نایب رئیس جمعیت شیر و خورشید سرخ، رئیس كانون مهندسین ایران و عضو هیئت امناء بنیاد ملكه پهلوى. آثار: مقالاتى در سالنامه دنیا؛ مبدا و تاریخ شاهنشاهى مهندس شریف امامى فرزند محمدحسین نظامالاسلام در تهران متولد و تحصیلات متوسطه را در تهران و براى ادامه تحصیل به آلمان و سوئد رفت و آخرین مدرك تحصیلى خود را در رشته برق كسب نمود، پس از اتمام تحصیلات در راهآهن ایران مشغول كار شد و تا معاونت این سازمان پیش رفت. زمان ورود متفقین به ایران توسط قواى انگلیس به مدت 2 سال دستگیر و پس از آزادى به صورت انزوا و گوشهگیرى ایام را سپرى ساخت تا اینكه جنگ جهانى پایان پذیرفت و بار دیگر پى یافتن شغلى مناسب برآمد. او توسط دو نفر از بستگان خود به سرعت مراحل ترقى را پیمود و از سال 1325 به بعد مناصب مختلف دولتى را عهدهدار شد. در جوانى وارد لژ فراماسونر شد و بعدها رئیس فراماسونهاى ایران شد. در میانسالى با خانواده معظمى ازدواج كرد، صاحب دو دختر و یك پسر شد. در سال 1357 نخستوزیر شد و در بهمن همان سال در اوج بحبوحه انقلاب ایران را ترك كرد.
