ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
معروف به نصرالدوله، برادرزاده حاجى مجدالدوله داماد ناصرالدین شاه، متولد 1271. پس از انجام تحصیلات ابتدائى و متوسطه به اروپا رفت. مدتها در روسیه در رشتهى نظام تحصیل كرد. پس از فراغت از تحصیل به آلمان رفت و مجموعاً قریب ده سال در آنجا اقامت داشت. پس از ورود به ایران با درجهى سرهنگى وارد قزاقخانه شد. اولین شغل مهمى كه به او ارجاع شد، ریاست محاسبات وزارت جنگ بود. سپس به فرماندهى قواى قزاقخانه در آذربایجان رسید. بعد همان سمت را در اصفهان پیدا نمود و درجهى سرتیپى گرفت. در 1297 به وزارت داخله انتقال یافت و به سمت حكمرانى بنادر جنوب منصوب شد. از آنجا به حكومت خمسه و زنجان مأمور گردید. در كودتاى 1299 كه همان سمت را داشت، از طرف حكومت بازداشت و به زندان افتاد. چندى نیز در سمنان تبعید بود. در اواخر سلطنت رضاشاه مأمور خرید و حمل كارخانهى ذوبآهن شد و به آلمان رفت. براى حمل وسائل كارخانه تلاش كرد. با شروع جنگ جهانگیر دوم اقداماتش ناتمام ماند و به ایران بازگشت. بعد از شهریور 1320 مورد توجه قرار گرفت. ابتدا به ریاست شركت شیلات منصوب شد، بعد معاون وزارت راه شد. سپس مقام معاونت نخستوزیرى گرفت و سرانجام در 1323 در كابینهى محمد ساعد مراغه به وزارت كشاورزى برگزیده شد. در اواخر 1324 استاندار خراسان گردید. در 1328 در 60 سالگى در تهران درگذشت. مردى باسواد، مؤدب و دست و دل باز و كمكار بود.
