ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
فرزند اكبر محمدعلى شاه قاجار، در 1270 در تبریز تولد یافت. پس از رسیدن به سن رشد تحصیلات خود را در اندرون و مكتب خانهى سلطنتى در تبریز آغاز كرد. پس از آموختن مقدمات زبان فارسى و عربى، ریاضیات و تاریخ و جغرافیا و حساب را فراگرفت. در حسن خط نیز كوشش بسیار نمود و روى هم رفته در جوانى مردى فاضل و جامع شد. بعد از خلع پدرش از سلطنت چند سالى او را در روسیه و عثمانى و اروپا همراهى مىكرد سپس به تهران آمد و حكومت چند شهرستان به او سپرده شد. چندى حاكم اصفهان بود و با مردم مماشات مىكرد. یكبار هم در 1300 شمسى در غیاب احمدشاه و محمدحسن میرزا ولیعهد نایبالسلطنه گردید. پس از خلع قاجاریه، دولت متعرض او نشد و در تهران باقى ماند و اوقات خود را به مطالعه و شكار مىگذرانید. رفتارى بسیار متین و سنگین داشت به طورى كه هیچ وقت از طرف شهربانى متعرض او نشدند. مادرش ربابه خانم ملیحهالسلطنه دختر سلطان یوسف میرزا بیانالممالك بود و چون از قاجاریه نبود به ولیعهدى انتخاب نشد. در جوانى با خانم قمرالدوله دختر ابوالفتح میرزا سالارالدوله ازدواج كرد ولى پس از چندى از هم جدا شدند و حاصل این ازدواج دو پسر بود. از همسر دیگر خود نیز چند فرزند پیدا كرد. وفاتش در 1332 ش در تهران اتفاق افتاد و در مقبرهى ناصرالدین شاه دفن گردید. در سال 1313 كه مظفرالدین شاه به سلطنت رسید و محمدعلى میرزا ولیعهد شد لقب او را كه اعتضادالسلطنه بود به فرزند سه سالهاش دادند. این طفل فوقالعاده مورد علاقه و توجه پدربزرگش بود.
