ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
معروف به سالار لشكر فرزند عبدالحسین میرزا فرمانفرما و از نوادههاى عباس میرزا نایبالسلطنه است. تولد او در 1268 در تبریز اتفاق افتاد و تحصیلات مقدماتى را مطابق معمول زمان و به شیوهى رجال در منزل نزد معلمین خصوصى انجام داد. در 1317 ه.ق هنامى كه فرمانفرما به عتبات تبعید شد، دو فرزند خود كه یكى عباس میرزا بود به عراق برد و در مدارس بیروت به تحصیل واداشت. نامبرده پس از اخذ مدارك متوسطه در بیروت عازم لندن گردید و در مدرسهى نظام آنجا تحصیلات خود را پایان داد و چون به ایران بازگشت، لقب سابق پدرش (سالار لشكر) به او داده شد. ابتدا حكومت همدان به او سپرده شد، مدتى معاونت وزارت عدلیه را تصدى مىكرد تا اینكه در كابینهى سپهدار رشتى (فتحالله اكبر) ابتدا به وزارت تجارت و فوائد عامه و بعد در ترمیم همان كابینه به وزارت دادگسترى رسید. چندى هم حكومت كرمانشاه را داشت. در كودتاى 1299 به اتفاق پدر و برادرش نصرتالدوله توقیف و به زندان رفتند. سالار لشكر در ادوار پنجم، ششم و هفتم نمایندهى مردم مراغه در مجلس شوراى ملى بود. بعد از كنار رفتن برادرش نصرتالدوله دیگر كارى به او ارجاع نشد، وى از مالكین بزرگ ایران محسوب مىشد. دختر رضاقلىخان نظامالسلطنه همسر او بود. هنگام فوت حدود 43 سال داشت. سالار لشكر در مهاجرت همراه نظامالسلطنه به كرمانشاه رفت و در كابینهى موقت وزیر جنگ شد. از سالار لشكر چهار دختر و دو پسر باقى ماند. یكى از پسران او به نام بهرام، داماد امیر شوكتالملك علم شد ولى همسر او در جوانى درگذشت.
