ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
در 1257 متولد شد. پس از انجام تحصیلات به خدمات دولتى وارد شد و ریاست مالیه چند شهر را عهدهدار بود. در انتخابات دورهى سوم مجلس شوراى ملى از طرف مردم همدان وكیل شد. در جنگ بینالمللى اول هنگام مهاجرت رجال و معاریف او هم در زمرهى مهاجرین قرار گرفته در دولت موقتى نظامالسلطنه مافى عهدهدار وزارت مالیه گردید سپس به آلمان رفت و به آزادیخواهان پیوست و ضمن مطالعه و بررسى در انتشار روزنامهى كاوه، تقىزاده و سایر دوستان ایرانى را حمایت مىكرد. بعدها به ایران بازگشت و در وزارت مالیه تا معاونت ترقى نمود. حاج مخبرالسلطنه ابتدا او را به وزارت مالیه برگزید، سپس به وزارت امور خارجه معرفى نمود. فرزین در 1309 جاى خود را به فروغى داد و خود با سمت وزیرمختار عازم برلن شد. در 1313 به ایران احضار و قائممقام بانك ملى ایران شد و تا 1318 در این سمت باقى بود. در آبان 1318 كه مقارن با افتتاح مجلس دوازدهم بود، دكتر متیندفترى از طرف رضاشاه مامور تشكیل كابینه شد. اعضاى كابینهى او را جوانها تشكیل مىدادند و وزارت دارائى به عهدهى سرتیپ رضاقلى امیرخسروى رئیس بانك ملى واگذار شد لاجرم فرزین هم به ریاست بانك ملى رسید و تا مهرماه 1320 در این سمت بود. در این سال به جاى محمود جم وزیر دربار شد ولى عمر او كفاف نداد و در همان سال درگذشت. فرزین از رجال مطلع و روشنفكر و دانشپژوه بود. در افكار عمومى وجهه خوبى داشت. مردى بىآزار و نرم بود، در كار ادارى بیشتر معتقد به متانت و ادب بود و رفتارش بسیار خوب بود. وى در مدرسهى دارالفنون با مرحوم ذكاءالملك همدرس و همكلاس بود. همین امر موجبات مودت و دوستى بین آنها را ایجاد كرد. ترقیات فرزین مدیون ذكاءالملك است. مرحوم عبدالله مستوفى دربارهى فرزین چنین نوشته است:«فرزین زیادتر از اینكه مرد ادارى باشد مرد خوب بود. نیكمردى او مانع آن بود كه كارى براى خود یا ادارهاى كه به او سپرده شده بود انجام دهد. درعین حال بسیار وظیفهشناس و مردمدار بود. بیشتر ترقیات او بر اثر مردمدارى و موقعشناسى و تواضع و حسن رفتارش بود.»