ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
نوهى اسفندیارخان سردار اسعد ایلخانى بختیارى، متولد 1281 در چهارمحال بختیارى. در جوانى براى تحصیل به اروپا رفت و در آلمان اقامت گزید. چندى در مدرسهى هنرهاى زیبا به آموختن موسیقى پرداخت ولى هیچ مدركى به دست نیاورد. پس از چندى با همسر آلمانى خود به ایران آمد و در اصفهان به كار فرهنگى پرداخت و در مدارس اصفهان موسیقى تدریس مىكرد. زندگانى او در حد متوسط از املاكى كه پدرش باقى گذارده بود مىگذشت، تا اینكه دخترش به نام ثریا اسفندیارى بختیارى به عقد محمدرضا شاه درآمد. با این ازدواج، عدهى زیادى از بختیارىها مصدر مشاغل حساس شدند. بنابراین لازم بود به كسى كه منشأ این همه نعمت براى بختیارىها شده است، سهمىداده شود، ولى او حاضر به قبول شغل و مقام در ایران نبود و صرفاً میل داشت در آلمان سمتى به او واگذار شود. در 1330 یعنى چند ماه بعد از ازدواج شاه با دخترش با سمت وزیرمختار، نمایندهى ایران در شوراى عالى متفقین در آلمان شد. از بودجهى دولت ایران خانه و ساختمان مجللى خریدارى و در اختیار او گذاشتند. در 1334 سفیركبیر ایران در آلمان شد و پس از جدائى شاه با دخترش همچنان آن سمت را داشت تا اینكه در 1340 از كار بركنار شد. تسلط او به زبان آلمانى فقط به سبب اقامت طولانى او در آلمان و داشتن همسر آلمانى بود، وگرنه فضل و دانش چندانى نداشت. در مقام سفارت هیچگونه كار مثبتى از او سر نزد. او فقط از امتیازات زندگى اشرافى بهره مىگرفت و روزگار را به عیاشى و خوشگذرانى مىگذراند.
