ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
برادر كهتر حاج محتشمالسلطنه، فرزند محمد صدیقالملك، متولد 1248 در تهران. بعد از انجام تحصیلات و آموختن زبان فرانسه وارد وزارت امور خارجه شد و تدریجاً در آن وزارتخانه ترقى كرد. چندى رئیس ادارهى روس و زمانى رئیس ادارهى دول غیر همجوار، رئیس ادارهى عثمانى و ریاست اداره كل تذكره و محاسبات بود. سپس كارگزار كل عراق شد. مأموریت وى در عراق مصادف بود با طلوع مشروطیت. از این رو به مشروطهخواهان پیوست و ایرانیان مقیم عراق را به دور خود گرد آورد و مركزى براى مشروطهطلبان درست كرد. بعد از استقرار مشروطیت به ایران آمد و با كمك برادرش به معاونت وزارت امور خارجه رسید. بعد معاون وزیر جنگ شد. سپس به معاونت نخستوزیرى منصوب شد. از دیگر مشاغل او حكمرانى تهران و حكومت مازندران بود. در 1297 درگذشت. مرگ وى بدین صورت بود كه هنگام عبور از خیابان مورد حملهى مرد دیوانهاى قرار گرفت و به ضرب تیشهى نجارى او از پاى درآمد. جعفر اسفندیارى، یمینالممالك لقب داشت. اعقاب او نام خانوادگى یمین اسفندیارى را براى خود برگزیدند.
