مشاهیر ایران و جهان - اسدی، سلمان

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)

فرزند محمدولى اسدى (مصباح‏السلطنه) نایب‏التولیه‏ى آستان قدس رضوى. مصباح‏السلطنه در تربیت فرزندان خود سعى جمیل به كار برد. از این رو سلمان فرزند ارشد خود را براى ادامه‏ى تحصیل به اروپا فرستاد. سلمان در دانشگاه كمبریج به تحصیل علوم سیاسى و اقتصاد پرداخت و به درجه‏ى لیسانس نائل آمد. پس از اتمام تحصیلات به تهران بازگشت و در دوره‏ى هفتم به جاى پدر به نمایندگى انتخاب شد و سه دوره نماینده‏ى مجلس شوراى ملى بود تا اینكه به مدیریت بانك فلاحت كه تازه تشكیل شده بود انتخاب گردید و به جاى او برادرش على‏اكبر اسدى به مجلس رفت. پس از اعدام پدرش مدتى زندانى شد و سپس در بیرجند در شرایط نامساعدى تحت نظر بود. پس از شهریور 1320 مجدداً مصدر مشاغلى گردید. ابتدا تدین وزیر فرهنگ او را به ریاست تبلیغات گمارد، بعد در كابینه‏ى قوام‏السلطنه به معاونت وزارت خواروبار منصوب شد. دكتر میلیسپو كه به ایران آمد، به معاونت رئیس كل دارائى ایران رسید. در كابینه‏ى اول حكیم‏الملك معاون نخست‏وزیر بود. سپس مدیرعامل بانك صنعتى و معدنى ایران و بالاخره وزیر كار و تبلیغات كابینه‏ى قوام‏السلطنه شد. در انتخابات دوره‏ى پانزدهم كاندیداى نمایندگى مجلس شد و از مشهد انتخاب شد و به مجلس رفت. مدتى هم رئیس شركت معاملات خارجى و رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل بانك رفاه كارگران بود. در بهمن ماه 1324 عضو هیئتى بود كه به همراه قوام‏السلطنه به مسكو رفت و مذاكرات اقتصادى به عهده‏ى وى بود. چند ماهى قبل از مرگش به عنوان هیئت پارلمانى به كانادا رفت. در سنا كه عضویت داشت، به سمت عضو هیئت نظارت اندوخته‏ى اسكناس انتخاب شد. در مسائل سیاسى تجربیات و نظریات خاصى داشت، ولى نظریاتش همیشه خیال‏پردازانه بود. به تمام دوستان خود وعده‏ى انجام كار مى‏داد، ولى غالباً از عهده‏ى اداى وعده برنمى‏آمد. از اینرو او را دروغگو مى‏دانستند در حالى كه نیتش خیر بود. به محمدعلى فروغى و قوام‏السلطنه ارادتى خاص داشت. اهل قلم بود و در مطبوعات مقالاتى مى‏نوشت جزء هیئت نظارت سازمان برنامه نیز بود. در انتخابات دوره‏ى چهارم سنا از مشهد سناتور انتخابى شد، ولى قبل از اتمام دوره به مرض سرطان درگذشت و در مشهد مقدس مدفون شد. به هنگام فوت حدود 65 سال داشت. دو همسر انتخاب نمود، ولى از هیچكدام صاحب فرزند نشد. همسر اولش دختر مرتضى قلى خان نائینى بود كه قبل از پدرش نیابت تولیت آستان قدس رضوى را داشت. چند سال قبل از مرگش در آستانه‏ى 60 سالگى با دختر جوانى كه پدرش لهستانى و هادویگر نام داشت ازدواج نمود. اسدى از رجال مطلع و تحصیلكرده و صدیق بود. با وجودى كه از پدرش مكنت زیادى باقى مانده بود، مع‏الوصف هنگام مرگ چیزى نداشت. خط و ربطش خوب و به زبان انگلیسى مسلط بود.