ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
در 1270 در تبریز متولد شد. بعد از انجام تحصیلات مقدماتى به عثمانى رفت و دانشكده حربیه استانبول را گذرانید و به درجهى افسرى نائل آمد و چندى در ارتش عثمانى خدمت كرد. در جنگ بینالمللى اول در جنگهاى داردانل و جبههى شرق شركت داشت و به علت ابراز رشادت از دولتین آلمان و عثمانى نشان گرفت. در 1298 با مساعدت سفیركبیر ایران در استانبول از خدمت در قشون عثمانى استعفا داد و به ایران بازگشت و وارد ژاندارمرى شد. در 1300 در مصادمات گیلان رشادت زیادى از خود بروز داد و درجهى یاورى گرفت و مأمور لشكر آذربایجان شد و فرماندهى توپخانهى لشكر را به او سپردند. در 1302 به نایب سرهنگى رسید و مأمور ارومیه شد. غیر از فرماندهى پادگان چندى هم حكمران آنجا بود. در 1304 به درجهى سرهنگى ارتقاء درجه یافت و فرمانده پادگان سلماس شد. در اوایل تیرماه 1305 عدهاى از گروهبانان پادگان سلماس به علت نرسیدن حقوق همقسم مىشوند تا انتقام خود را از فرماندهان خود بگیرند، لذا به اسلحه خانه رفته مسلح مىشوند و عدهاى از سربازان را نیز با خود همراه مىكنند و وارد شهر خوى مىشوند. پس از غارت شهر، به منزل سرهنگ ارفعى رفته او را به خارج خانه دعوت مىنمایند. به محض ورود سرهنگ ارفعى، عدهاى با سرنیزه و گلوله او را به قتل مىرسانند. در اثر این واقعه، سرتیپ آیرم از فرماندهى لشكر آذربایجان معزول و سرلشكر امیراحمدى جانشین او مىشود و سرلشكر خزاعى هم از تهران براى رسیدگى به شورش و طغیان پادگان وارد سلماس مىشود و سرانجام پس از رسیدگى و تعیین مسببین غائله، 54 نفر از آنها اعدام مىگردند.
