ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
معروف به عمیدالسلطنه، فرزند سیدعلىخان و او فرزند میرزا سیدرضىخان حكیم سمنانى است. تولد او در 1253 مىباشد. پس از انجام تحصیلات مقدماتى به سیرهى خانوادگى به تحصیل طب پرداخت و به مدرسهى دارالفنون رفت. پس از فراغت از تحصیل، به طبابت مشغول شد و لقب عمیدالحكماء از مظفرالدین شاه گرفت. بعد از مشروطیت، وارد كارهاى سیاسى شد و در دورهى اول از سمنان و نیشابور به نمایندگى مجلس انتخاب گردید. در مجلس اول عضو كمیسیون مالیه شد كه ریاست آن با وثوقالدوله بود. این كمیسیون مامور دخل و خرج مملكت و صرفهجوئىهاى لازم بود كه وظیفهى خود را به نحو احسن انجام داد و مبالغ زیادى از حقوق شاهزادگان را كسر نمود و حقوق زنان ناصرالدین شاه را قطع كرد. در این كمیسیون بین سید ابراهیمخان عمیدالحكماء و وثوقالدوله، دوستى و نزدیكى حاصل شد. بعد از استبداد صغیر كه وثوقالدوله به وزارت مالیه رسید و سازمان جدیدى براى آن وزارتخانه پىریزى كرد، عمیدالحكماء را كه تازه لقب عمیدالسلطنه گرفته بود، به كار دعوت و به ریاست دیوان محاسبات منصوب نمود. بعد از مدتى به معاونت وزارت مالیه انتخاب شد و بعد رئیس تشخیص عایدات گردید. در دوره اول زمامدارى وثوقالدوله بین عمیدالسلطنه و مشارالملك كفیل وزارت مالیه اختلاف بروز نمود و هر دو از كار كنار رفتند. در 1297 مجددا رئیس تشخیص عایدات شد و مدتى هم معاون ایالت خراسان بود تا سرانجام در 14 خرداد 1300 در كابینهى قوامالسلطنه به وزارت عدلیه معرفى و در ترمیم كابینه به وزارت تجارت و فوائد عامه منصوب گردید ولى وزارت اخیر او بیش از یك هفته طول نكشید كه مجددا به وزارت عدلیه بازگشت. در تاریخ 17 خرداد 1301 در نخستوزیرى دوم قوامالسلطنه، عهدهدار وزارت تجارت و فوائد عامه شد. در انتخابات دورهى چهارم از نیشابور به وكالت رسید. عمید مردى كمحرف و متین و در اواخر عمر كارآزموده و زرنگ شده بود. هنگام فوت 70 سال داشت. فرزندان او نام خانوادگى عمید را براى خود انتخاب نمودهاند. در 1310 در تهران درگذشت.
