ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
1349 -1279/ 1277 ش)، شاعر، روزنامهنگار و مورخ. در كرمان به دنیا آمد. پدرش از فقیهان و عالمان و مدرسان شهر تبریز بود. در دوازده سالگى كلاس نهم را در مدرسه سعادت به پایان رساند، سپس علوم ادبى و عربى را از اساتید عصر شهر خود فراگرفت. او چندى به تحصیل فلسفه پرداخت و در علم رجال و تاریخ مطالعه و تحقیق كرد و در این دو رشته صاحب نظر گردید و با زبان انگلیسى و تركى نیز آشنا شد. وى در جوانى به احزاب سیاسى پیوست و با نوشتن مقالات اجتماعى و انتقادى به بیدارى مردم پرداخت. در 1302 ش روزنامهى «بیدارى» را در كرمان و در 1320 ش روزنامهى «اتحاد ملى» را در تهران تأسیس و منتشر كرد. هاشمى در كرمان مدتى ریاست دبیرستان شهاب و كمى بعد ریاست انجمن شهر و هلال احمر (شیر و خورشید سرخ) را به عهده داشت. او همچنین چند دوره نماینده مردم كرمان در مجلس شوراى ملى و سنا بود و چندى نیز ریاست ادارات تابعهى مجلس شوراى ملى و ادارهى «لغتنامه» دهخدا را عهدهدار بود. وى در تهران درگذشت. از دیگر آثارش: «كرمانیان نامى»؛ «تاریخ مذاهب در كرمان»؛ دستنوشتههایى دربارهى «جنگهاى شیخى و بالا سرى در كرمان»؛ «شوخىهاى خلفا، علما و سلاطین»؛ «سخنان ائمه (ع) پادشاهان و بزرگان»؛ تصحیح و حاشیه «مزارات كرمان» یا «تذكرةالاولیاء» محرابى كرمانى.[1] فرزند حاج سید باقر متولد 1279 ش در كرمان است. صاحب ترجمه تحصیلات خود را در مدارس قدیم كرمان ادامه داد و با بزرگان و دانشمندان كرمان محشور گردید. در جوانى با ناظمالاسلام كرمانى مؤلف تاریخ بیدارى ایرانیان بنا به نوشته خود ارتباط داشته و از محضر دانش او خوشهچینى كرده است. هاشمى سالها در كرمان به شغل دبیرى اشتغال داشت و از اعتبار كافى بین مردم برخوردار بود. همزمان با كارهاى فرهنگى به انتشار روزنامه بیدارى در كرمان مبادرت ورزید. در اواخر سلطنت رضاشاه كاندیداى نمایندگى مجلس شد و در دوره دوازدهم وكیل مردم كرمان در مجلس شوراى ملى گردید. در دورههاى سیزدهم و چهاردهم همچنان وكیل مجلس بود. پس از كنارهگیرى از كار مجلس به ریاست چاپخانه مجلس شوراى ملى و مجله رسمى منصوب شد و سالیان دراز در این سمت قرار داشت. در 1322 امتیاز روزنامه هفتگى اتحاد ملى را گرفت و به اتفاق دو برادر خود احمد و حمید هاشمى قریب سى سال روزنامه را انتشار دادند. روزنامه هفتگى اتحاد ملى از جراید خوب و پرمطلب دورههاى آخر است. برادران هاشمى در گردآورى اخبار و مطالب سیاسى پشت پرده مهارت خاصى داشتند و بسیارى از نكات تاریك تاریخ معاصر به وسیله این روزنامه روشن مىشد. سید محمد هاشمى در 1349 در هفتاد سالگى درگذشت. قبل از او دو برادرش هم به فاصله كوتاهى دار فانى را وداع گفتند و امتیاز و مدیریت روزنامه به دست مجید هاشمى كه در مجلس سنا تندنویس بود افتاد، ولى براى روزنامه كارى نكرد و در 1353 تعطیل شد یا آن را تعطیل كردند. سید محمد هاشمى مردى دانشمند، نویسنده، ادیب و شاعر بود. از شرح حالى كه از ناظمالاسلام كرمانى نوشته و در «تاریخ بیدارى ایرانیان» چاپ شده به خوبى مىتوان به میزان معلومات و دانش او پى برد.
