مشاهیر ایران و جهان - احمدی کاشانی، فاضل

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)

در 1269 در كاشان تولد یافت. پدرش مرحوم حاج سید صدرالدین و جدش آقا سید احمد از اعاظم فقهاى عصر به شمار مى‏رفت. تحصیلات مقدماتى را در شهر كاشان انجام داد و براى ادامه‏ى تحصیل به اصفهان رفت و سالیانى چند در حوزه‏ى علمیه‏ى اصفهان به تحصیل اشتغال ورزید. آنگاه براى تحصیل دوره‏ى عالى به نجف اشرف رفت و از محضر درس آیت‏اللَّه آخوند محمدكاظم خراسانى و آیت‏اللَّه سید محمدكاظم یزدى و حاج شیخ عبداللَّه مازندرانى استفاده كرد. مدت تحصیل او قریب سیزده سال در نجف به طول انجامید و از آیات عظام درجه‏ى اجتهاد گرفت. هنگام تحصیل در نجف در ایران جنبشى براى حكومت قانون و تأسیس عدالتخانه و مشروطه بوجود آمد. به تبعیت از اساتید خود كه مشروطه را در ایران تقویت مى‏نمودند در زمره‏ى مشروطه‏خواهان قرار گرفته و اقدامات وسیعى در این زمینه به عمل آورد. آنگاه به دستور مرحوم آخوند ملا محمدكاظم خراسانى براى تقویت مشروطه‏خواهان به هندوستان و مصر رفته و مشروطه‏خواهان آنجا را تشویق و سازماندهى نمود. پس از این مأموریت سیاسى كه قریب یك سال طول كشید، به ایران بازگشت. ورود او به تهران مقارن بود با فتح تهران و خلع محمدعلى شاه. در دوره‏ى سوم مجلس شوراى ملى از طرف مردم شاهرود به نمایدگى مجلس انتخاب گردید. مجلس سوم پس از یك سال به علت جنگ بین‏المللى اول منحل و غالب وكلاى آن مهاجرت نمودند. سید فاضل نیز در زمره‏ى مهاجرین بود و با مرحوم مدرس همكارى نزدیك داشت. چندى در كرمانشاه و مدتى در موصل و سپس در استانبول رحل اقامت افكند. پس از پایان جنگ جهانى اول به تهران بازگشت و به تدریس اشتغال ورزید. در دوره‏ى چهارم مجلس شوراى ملى باز هم مردم شاهرود او را براى نمایندگى خود انتخاب كردند. مجلس چهارم در 1300 افتتاح شد و احمدى كاشانى جزء وكلاى حوزه‏ى علمیه و از دوستان و طرفداران مدرس بود و جدال وى در آن مجلس با سلیمان محسن اسكندرى در تاریخ منعكس است. بین سید فاضل احمدى كاشانى و میرزاده عشقى شاعر انقلابى و مدیر روزنامه‏ى قرن بیستم روابط و دوستى نزدیكى وجود داشت و قتل وى موجبات ناراحتى شدید او را فراهم نمود و در مجلس ختم او خطابه‏ى شدید علیه حكومت سردار سپه و نظمیه ایراد نموده بلافاصله مورد تعقیب قرار گرفت. چندى در منزل دوستان مخفى بود تا سرانجام به دستور مدرس به حضرت عبدالعظیم رفته و در آنجا متحصن شد و پس از چندى به تهران آمد در غوغاى جمهوریت و بعد تغییر سلطنت از مخالفین بود و قدم به قدم با مدرس همگامى داشت. پس از استقرار حكومت رضاخان به شدت تحت نظر قرار داشت و چندى درس خود را تعطیل كرد. در تمام دوران سلطنت رضاخان مغضوب بود. بعد از كناره‏گیرى رضاشاه آزادى خود را به دست آورد. با وجودى كه از چند نقطه‏ى ایران كاندیداى وكالت بود، ولى هیچكدام را نپذیرفت و همچنان به وظایف مذهبى مى‏پرداخت. وفات او حدود 1340 در تهران اتفاق افتاد.