مشاهیر ایران و جهان - احمدی بختیاری، عبدالحسین

ملیت :  ایرانی   -   قرن : 14 منبع : گلزار مشاهیر

فرزند حاج ابوالفتح خان سیف‏السلطنه‏ى بختیارى در 1280 ش در چهارمحال چشم به جهان گشود. تحصیلات مقدماتى را در موطن خود انجام داد. چندى در اصفهان و تهران به تحصیل معارف اسلامى و ادبیات فارسى پرداخت و زبان فرانسه و انگلیسى را فراگرفت. ابتدا در وزارت دارائى با سمت مترجم وارد كار شد. در تشكیلات جدید دادگسترى به خدمت قضائى مشغول گردید و تمام مراحل قضائى را از دادیارى دادسراى تهران تا ریاست شعبه‏ى دیوان كشور طى كرد. در خلال مشاغل قضائى چندى در بانك صنعتى و معدنى ایران و چندى در بیمه‏هاى اجتماعى كارگران ریاست داشت. آخرین سمت قضائى او ریاست شعبه‏ى یازدهم دیوان كشور بود. وى شاعرى توانا، داراى طبع ظریف و ذوقى سرشار بود. علاوه بر سرودن اشعار لطیف به ترجمه‏ى آثار نویسندگان خارجى نیز مى‏پرداخت و ترجمه‏هاى زیادى از آثار ادباى فرانسه از وى باقى ماند. در 1363 در تهران درگذشت. شاعر، مترجم. تولد 1208، چهارمحال بختیارى. درگذشت: 22 اسفند 1361. عبدالحسین احمدى بختیارى فرزند ابوالفتح ملقب به سیف‏السلطنه‏ى بختیارى و نواده‏ى حسنیقلى‏خان ایلخانى بختیارى است. تحصیلات مقدماتى را در آموزشگاه‏هاى اصفهان به پایان رسانید و علوم ادبى و عربى را آموخت. آنگاه براى تكمیل تحصیلات به تهران و با زبان‏هاى فرانسوى و انگلیسى آشنایى یافت. وى همچنین از آغاز جوانى به سرودن شعر پرداخت. اشعار وى در مجله‏هاى «مهر»، «ارمغان» و «آرمان» به طبع رسیده است. احمدى در سال 1305 به عنوان مترجم به خدمت وزارت داراى درآمد و در سمت معاونت دایره‏ى عملیات فعالیت مى‏كرد. سپس به وزارت دادگسترى منتقل شد و پس از طى مدارج ادارى به مستشارى دیوان عالى تمیز منصوب شد و پس از چند سالى به وزارت انتقال یافت و از اعضاى هیئت رییسه‏ى بانك ملى ایران گردید. احمدى در سال 1328 در كنفرانس بین‏المللى كار به ژنو رفت و چندى نیز ریاست صندوق تعاون بیمه كارگران را عهده‏دار شد. وى در طول فعالیتش در دستگاه‏هاى دولتى موفق شد كه برخى از آثار نویسندگان خارجى را ترجمه نماید، از آن جمله است ترجمه كتاب شاتودوشیون اثر لرد بایرون و بخش‏هایى از نوشته‏هاى آلفونس دو لامارتین، ژان راسین و پیر كرنى (از فرانسوى به فارسى). (1361 -1282 ش)، شاعر. در خاك بختیارى متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات مقدماتى در آموزشگاههاى اصفهان، علوم ادبى و عربى را نزد اساتید فن آموخت. آنگاه براى ادامه‏ى تحصیل به تهران آمد و با زبانهاى فرانسه و انگلیسى آشنایى یافت. سپس با سمت مترجم در وزارت دارایى و پس از آن در وزارت دادگسترى به خدمت مشغول شد و با گذراندن مدارج ادارى به مقام مستشارى دیوان عالى رسید. وى از شاعران تجدد طلب و نوآور بود. در جوانى به ترجمه‏ى آثار نویسندگان بزرگ نیز پرداخت. از آثارش در این زمینه: ترجمه‏ى «شاتو دوشیون»، تألیف لرد بایرون؛ ترجمه‏ى قسمتى از اشعار لامارتین و ترجمه‏ى قسمتى از آثار راسین و كرنى تراژدى نویسان فرانسه.[1]