ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
متولد 1282، برادرزادهى اتابك و از اعضاى وزارت امور خارجه. تحصیلات خود را در تهران انجام داد و در حقوق و علوم سیاسى لیسانسیه شد. در 1310 به خدمت وزارت امور خارجه درآمد و تدریجاً مراحل ترقى را در آن وزارتخانه پیمود. در 1332 به وزیرمختارى و سفارت كبراى ایران در لبنان منصوب گردید. در 1338 در كابینهى منوچهر اقبال وزیر كشور شد، ولى مدت وزارتش زیاد طول نكشید و به سمت عضو شوراى عالى وزارت خارجه اشتغال ورزید. مدتى نیز سفیر ایران در اتریش بود. آخرین سمت سیاسىاش سفیر سیار در دول اروپائى بود. او در همان سمت در 65 سالگى درگذشت. در جوانى با خواهرزادهى سپهبد زاهدى ازدواج كرد. این وصلت در پیشرفت او تأثیر بسزائى داشت. از 1332 به بعد تمام ترقیات او مدیون همین پیوند زناشوئى بود. مردى فوقالعاده خوشگذران و عیاش بود. در هر مأموریت قبل از انجام وظایف ادارى و سیاسى به خود مىپرداخت و از این لحاظ در محافل خارجى و داخلى شهرت داشت.
