ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
ملقب به مشیر اعظم پسر دوم میرزا على اصغرخان امینالسلطان (اتابك اعظم). به نسبت سایر پسران اتابك در صحنهى سیاست پیشرفت كرد. تولد او در 1262 در تهران اتفاق افتاد و تحصیلاتش مطابق معمول زمان، فارسى و عربى و زبان فرانسه بود. در صدارت دوم اتابك در زمان مظفرالدین شاه، رسماً وارد كارهاى دولتى و دیوانى شد و زیر نظر پدر به كارآموزى و انجام امور ادارى و مالى پرداخت. پدرش از مظفرالدین شاه براى او لقب مشیر اعظم گرفت. در 1321 قمرى كه اتابك از صدارت عزل و به مسافرت دور دنیا پرداخت، وى نیز همراه پدر بود و پس از بازدید از كشورهاى چین و ژاپن و كشورهاى مختلف اروپا به سفر حج رفت و بعد در اروپا متوطن شد. در دورهى مشروطیت كه میرزا على اصغرخان نخستوزیر و بعد كشته شد، مشیر اعظم تقریباً معاونت پدر را داشت. در 1327 قمرى بعد از خلع محمدعلى شاه و جلوس سلطان احمد به سلطنت، به پیشنهاد مستوفىالممالك به ریاست تشریفات دربار منصوب شد و سالها در این سمت انجام وظیفه مىكرد. در 1334 محمدولى خان تنكابنى (سپهدار) او را به عضویت در كابینه دعوت كرد و وزارت فوائد عامه و پست و تلگراف را توأماً به عهدهى او گذاشت. در انتخابات دورهى پنجم، اتابكى نمایندهى مجلس بود و در 1305 ش در دو كابینهى مستوفى وزیر پست و تلگراف شد و چند دوره نیز به نمایندگى مجلس رسید. وفات او در سن 54 سالگى بر اثر سكته در 1316 ش اتفاق افتاد. وى مردى تحصیلكرده، ولى محافظهكار بود. هوش و درایت پدر خود را اصلاً نداشت، ولى استعدادش از سایر برادرانش بیشتر بود.
