ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
از رجال ارامنه متولد 1264 و فرزند آداریس ارمنى است. تحصیلات خود را در تهران و اروپا دنبال كرد و از دانشگاه ژنو درجهى دكتراى علم حقوق گرفت. به علت چندین سال توقف در اروپا و آشنائى با قوانین و مقررات، افكار آزادیخواهى و حكومت قانون در ذهنش قوت گرفت و مسلك مشروطهخواهان را پذیرفت. مدتها در این راه فعالیت داشت؛ مخصوصاً زمانى كه سعدالدوله ابوالمله لقب گرفت جزء همكاران و همفكران سعدالدوله بود. بعدها به داور نزدیك شد و در تشكیل حزب رادیكال سهم بسزائى داشت و جزء هیئت تحریریهى روزنامهى مرد روز داور بود. به همین علت در دورهى پنجم به نمایندگى مجلس انتخاب شد و در مجلس مؤسسان نیز وكیل ارامنه بود. در تشكیلات جدید دادگسترى كه داور بنیاد نهاد، از لحاظ تنظیم قوانین و ترجمهى آنها نقش عمدهاى عهدهدار شد. بعد به وكالت دادگسترى پرداخت و به مقام استادى دانشكدهى حقوق رسید. در اروپا در زمینهى بیمه مطالعاتى كرد و مأمور تشكیل شركت بیمه شد. شركت بیمه را تشكیل داد و سالیانى چند خود به ریاست آن شركت منصوب بود. در دورهى چهاردهم، ارامنهى جنوب به وكالتش رأى دادند و یك دورهى دیگر در مجلس قانونگذارى كرد. پس از پایان مجلس خانهنشین بود. كارش همان وكالت شد، ولى دیگر چون از نظر مالى متمكن بود، به آن كار هم زیاد اعتنائى نمىكرد. منزلش در چهار راه عزیزخان محل تجمع دوستان و رجال بود. فرزندانش را داخل كار نمود. فیلیكس آقایان یكى از پسران وى به وكالت و سناتورى رسید. فرزند دیگرى شاهین، هم وكیل دادگسترى و هم وكیل مجلس بود. در اواخر عمر، خاطرات زندگى خود را نوشت و در مجلهى خواندنیها انتشار داد. مردى نیكنفس، ایراندوست و حقوقدان بود. در 85 سالگى در تهران درگذشت.