ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
فرزند حاج علیقلى و داماد محتشمالسلطنه اسفندیارى، متولد 1264 پس از آنكه تحصیلات مقدماتى و متوسطه را در ایران به پایان رسانید، به اروپا رفت و در رشتهى پزشكى ادامهى تحصیل داد و درجهى دكترا گرفت. چندى در شاهرود و زمانى در تهران به شغل طبابت اشتغال داشت. در چند مریضخانهى دولتى نیز ریاست و مدیریت با او بود. چون در طبابت صادق بود و طماع و پولپرست نبود، در بین مردم تهران اسم و رسمى پیدا كرد. سرانجام در دورهى یازدهم از شاهرود به وكالت مجلس شوراى ملى انتخاب شد. در ادوار دوازدهم و سیزدهم همچنان كرسى وكالت را حفظ كرد. روى هم رفته آدم موجهى بود. املاك زیادى هم براى خود تدارك دید. پدر زنش كه در آن تاریخ رئیس مجلس بود و رضاشاه به او حاج عمو خطاب مىكرد، در وكیل شدن او بسیار مؤثر بود. وفاتش در 1347 اتفاق افتاد و قبل از انتخاب نام خانوادگى، لقب آصفالحكماء داشت.
