ملیت : ایرانی - قرن : 4 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد ششم)
(جل. 398 ه.ق/ 1007 م.). (قد.) (كاكو: كاكوى: بخش 1: كاكو) چون پدر امیر علاءالدوله حسامالدین ابوجعفر محمد بن دشمنزیار، خال سیده والدهى مجدالدوله ابن فخرالدولهى دیلمى بود، علاءالدوله را «ابن كاكویه» گفتهاند (بخش 1: كاكو). خاندان كاكویه شعبهاى از سلسلهى دیالمه است كه از 398 ه.ق/ 1007 م. تا 443 ه.ق/ 1061 م. در مركز و مغرب ایران سلطنت كردند. پسر كاكویه اصفهان را در 398 ه.ق در تصرف آورد و بعداً چون سماءالدوله خلع شد وى جاى او را در همدان گرفت. فرزندان او در اصفهان و همدان و یزد و نهاوند و غیره مدتى حكومت كردند. و چون سلجوقیان در 443 ه.ق این نواحى را مسخر كردند دیالمهى كاكویه از استقلال افتادند.
