ملیت : ایرانی - قرن : 7 منبع : فرهنگ فارسی معین (جلد ششم)
(تر. شهربانوى خجسته) زن سلطان قطبالدین حاكم كرمان. پس از مرگ قطبالدین به سال 655 ه.ق سلطان حجاج پسرش به فرمان منگوقاآن به حكومت كرمان رسید و چون كودك بود قتلغ تركان زن پدرش به ادارهى امور سلطنت پرداخت، و او دختر خود پادشا خاتون را به اباقا داد، و بدین سبب نیرومند شد و 15 سال با قدرت حكومت كرد و وى پسر شوهر خود سلطان حجاج را با اردویى به خدمت اباقا فرستاد و او منظور نظر ایلخان گشت ولى بعد مابین حجاج و قتلغ تركان كدورت ایجاد شد و آن خاتون به اردوى اباقا نزد دختر خود رفت. اباقا حجاج را از مداخله در امور منع كرد و او از ترس ناگزیر گردید به دهلى رود (666 ه.ق) قتلغ تركان بار دیگر حكومت كرمان را به دست گرفت، حجاج از شاهان هند كمك لشكرى گرفت و روى به كرمان آورد، ولى در بین راه مریض شد و درگذشت (670). قتلغ تا سال 691 بلا منازع در كرمان سلطنت كرد. در این سال میان او و سلطان سیورغتمش بن قطبالدین در كار حكومت مبارزاتى رخ داد و بدین جهت به تبریز به اردوى ایلخان رفت و در همان جا درگذشت. جسد وى را دخترش بىبى تركان در كرمان دفن كرد. (جل. 655 ه.ق/ 1257 م.) یا قراختاییان كرمان، سلسلهاى از پادشاهان كرمان كه توسط براق حاجب (ه.م) در 619 ه.ق/ 1222 م. تأسیس شد. قدرت حكام این خاندان به خاك كرمان محدود بود و آنان عموماً خراجگزار مغول محسوب مىشدند.
