ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
متولد 1290 ش و فارغالتحصیل دانشكدهى افسرى در 1313 است. مراحل نظامى را طبق معمول پیمود و در چند اردوكشى داخل شركت كرد. مدتى معاون فرماندار نظامى شد و بعد ریاست قند و شكر به او محول گردید. بعد از دو سال به ریاست كل گمرك رسید و به این سازمان سر و صورتى داد. در 1336 در كابینهى دكتر اقبال به وزارت جدیدالتاسیس گمركات و انحصارات منصوب شد و در 1337 درجهى سرلشكرى گرفت. در 1338 به جاى علىاصغر ناصر، در كابینهى اقبال وزیر دارائى شد و در كابینهى شریفامامى در سمت وزارت دارائى باقى ماند و در دوران وزارت خود اقدامات زیادى نمود. در 1340 از طرف دكتر على امینى نخستوزیر وقت، تحت تعقیب قرار گرفت و نزدیك به یك سال در زندان به سر برد. پس از استخلاص از زندان به كارهاى آزاد پرداخت و در كار تجارت توفیق زیادى پیدا كرد. آخرین سمت ضرغام، ریاست اداره كل تداركات ارتش است كه از سال 1348 تا 1352 آن را تصدى نمود. ضرغام یكى از رجال جدى و با شهامت دوران اخیر است و در خرابى و سازندگى ید طولائى داشت و رشادت او در كار و فعالیت مستمر او موجب پیشرفت سریع كارها بود. در سن 65 سالگى در تهران به بیمارى سكته درگذشت. وى موقعى كه وزیر دارائى شد، دستور داد عمارت خوابگاه ناصرالدینشاه را كه با صرف وقت زیاد و كاشیكاریهاى زیبا بنیان گرفته بود، تخریب كردند و به جاى آن ساختمان جدیدى درست كرد. هرچه از طرف اداره كل باستانشناسى و سایر مقامات به وى توصیه شد كه از تخریب آن بناى قدیمى خوددارى كند، زیر بار نرفت، حتى دهها درخت 200 ساله كه در محوطهى كاخ بود سرنگون كرد. این اقدام او در جهت تخریب آثار باستانى در خور تقبیح و تنقید است.