ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد اول)
عباسقلى فرزند عیوض على خان در 1240 ش در قزوین تولد یافت. تحصیلات مقدماتى و متعارف آن دوره را فراگرفت و در بیست سالگى به دستگاه میرزا یحیى خان مشیرالدوله قزوینى پیوست و مورد توجه او واقع شد. وقتى میرزا یحیى خان مشیرالدوله به وزارت عدلیه عظمى منصوب شد او را به كار قضائى گمارد و در تعلیم و تربیت وى سعى كافى به عمل آورد. میرزا عباسقلى خان توسط مشیرالدوله با جرگه آزادیخواهان روشنفكر و یاران میرزا ملكم خان محشور گردید و با آثار و افكار او آشنائى یافت و در 22 سالگى به فراموشخانه پیوست و مدتى نیز در تهران مهماندار میرزا ملكم خان بود و مروج رسالههاى ملكم و روزنامه قانون در تهران شد و آثار او را نشر و توزیع مىكرد. در زمان سلطنت مظفرالدین شاه چون دامنه فعالیت آزادیخواهان وسعت گرفته بود یك جمعیت سرى به نام «جامع آدمیت» تأسیس كرد و مرام و اصول آن را كه توسط میرزا ملكم خان تهیه شده بود توزیع نموده و سخت به فعالیت پرداخت و عده زیادى از رجال و نمایندگان مجلس و شاهزادگان و اطباء و روحانیون و نظامیان به عضویت آن درآمدند بطورى كه خیلى از رجال و سرشناسان به مجمع آدمیت پیوستند. این مجمع پس از مشروطیت براى آزادى و غلبه بر جور و ستم تلاش زیادى به عمل آورد. سلیمان محسن اسكندرى دكتر مصدقالسلطنه، ذكاءالملك فروغى، احتشامالسلطنه و سپهدار اعظم از جمله اعضاء این مجمع بودند. عباسقلى آدمیت در 1318 ش در تهران درگذشت. فرزندان وى طهمورث و فریدون در وزارت امور خارجه استخدام شدند. مصدق هم از مجمع آدمیت استعفا داد.
