ملیت : ایرانی - قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد دوم)
در 1290 ش در شهمیرزاد از قراء سمنان متولد شد. دوران اولیه را در شهر بابل به سر برد و در همانجا گواهینامه دورهى ابتدائى را دریافت كرد. تحصیلات متوسطه را در تهران به اتمام رسانید و در 1312 دیپلم ادبى گرفت و وارد دارالمعلمین عالى شد و در 1315 لیسانس فلسفه و ادبیات فارسى گرفت. پس از انجام خدمت سربازى به دبیرى زبان و ادبیات فارس پرداخت. در عین حال در دورهى دكتراى ادبیات به تحصیل اشتغال ورزید و دكترا دریافت كرد و رسالهى خود را تحت عنوان حماسهسرائى در ایران نوشت و با درجهى ممتاز مورد تصویب واقع شد و به عنوان دانشیار به تدریس در دانشكدهى ادبیات پرداخت و پس از پنج سال توفف در رتبهى دانشیارى به مقام استادى كرسى زبان و ادبیات فارسى منصوب گردید. دكتر صفا از سال 1320 به سمت معاونت و بعد كفالت اداره دانشسراهاى مقدماتى در وزارت فرهنگ برگزیده شد و در 1322 به ریاست اداره تعلیمات عالیه و تعلیمات متوسطه و ریاست دانشسراها منصوب گردید. در همان زمان عضو هیئت مدیره شیر و خورشید سرخ و دبیركلى كمیسیون ملى یونسكو را در ایران عهدهدار شد و در این سمتها ماموریتهاى زیادى به اروپا پیدا كرد. وى از جوانى شوق و ذوق مطبوعاتى داشت. در 1312 معاون سردبیر مجلهى مهر شد و در 1315 سردبیر مجلهى مذكور گردید. در 1320 امتیاز مجلهى سخن را گرفت و یك سال آن را انتشار داد و بعد از یك سال امتیاز سخن را به دكتر خانلرى واگذار نمود و خود امتیاز روزنامهى شباهنگ را دریافت كرد و چهارسال متوالیا روزنامه را منتشر كرد. مدتى نیز مدیریت مجلهى ارتش با او بود و بعد مدیر مجلهى ادبى دانشكده ادبیات شد. دكتر صفا مدتى نیز ریاست دانشكده ادبیات را بر عهده داشت. از آثار و تالیفات او مىتوان كتب زیر را نام برد: حماسهسرائى در ایران، تاریخ مختصر تحول نظم و نثر فارسى، تاریخ علوم عقلى در تمدن اسلامى، تاریخ ادبیات در ایران (سه جلد)، گنج سخن، یادنامه خواجه نصیر طوسى، جشننامه ابنسینا، ترجمهى مرگ سقراط از آثار لامارتین، مزداپرستى در ایران قدیم، آئین سخن در معانى و بیان فارسى و چندین آثار و تصحیح دیگر. صفا در سال 1378 در خارج از كشور درگذشت.
